Ik begin op te schrijven dat het inmiddels een stuk beter met mij gaat. Waarschijnlijk doe ik dat, omdat niet overal bekend is, dat ik een beetje in de put heb gezeten. Ik heb het op deze plaats niet zo graag over vervelende kleine dingetjes. ‘De tijd heelt alle wonden,’ zegt men wel eens … een cliché, zeker, dat desalniettemin naadloos past op mijn leven. Verwacht nu niet van mij dat ik uitgebreid over mijn ‘wonden’ ga zitten schrijven. O, jasses nee! Zowel u als ik zouden daar misselijk van worden. Menigeen zou zo’n schrijfsel al na drie regels wegklikken. Het is leuker om te horen en te schrijven over het zonnetje dat weer schijnt in mijn leven. Of niet soms? Jaaaa!
Welnu, het is pico bello met mij, op alle fronten. Het
voornaamste vind ik wel dat ik me happy voel. Elke ochtend word ik helemaal uit
mezelf wakker, spring uit mijn bed en ga een paar oefeningen doen van de fysio
voor mijn knie. Dat doe ik nu al drie weken en sinds een week is de pijn weg!
Zalig. Ik blijf die oefeningen doen, want ze zijn gewoon te leuk om te laten.
Na die oefeningen ga ik lekker douchen. Da’s een nieuw
dingetje voor mij. Ik durf het haast niet te bekennen maar minstens vijf jaar
lang ben ik hooguit eens in de twee maanden onder de douche gaan staan. Ik had
he-le-maal geen zin in die nattigheid op mijn lijf. Ik besefte toen alleen niet,
dat ik zo ging stinken, … ja, stinken! Bluhhhh! Mijn ex vertelt op straat
uitgebreid aan iedereen die het maar horen wil, dat ik stink en dat ik mezelf
verwaarloos, met stinksokken in bed lig en dat ik ‘ruik’ (kotskots) ... vooral
onder de dekens en de oksels. Mijn buurvrouwen, waar ik heel goed mee ben, hadden
mij nog nooit eerder geroken, anders hadden ze het wel tegen me gezegd. Maar toen ze dat verhaal van mijn ex eenmaal
gehoord hadden, kregen ze ook wel lucht van vreemd geurtje. Dus ben ik me toen
gelijk twee keer per week, twee minuten gaan poedelen en … ik vind het weldadig
… ik zou niet meer zonder die twee keer twee minuten kunnen. Het is wel minimaal
maar dat mòèt toch?! Water en gas zijn immers schaars. Ik ben nu zo blij dat er
zo onbeschoft over me geroddeld is maar
… eerlijk is eerlijk, ze had een punt.
Met frisse schone kleren aan, duik ik de keuken in om een
heel smakelijk ontbijtje te maken. Als ik zo bezig ben mijn muesli te maken,
loopt het water me in de mond … op dàt water hoef ik gelukkig niet te bezuinigen. Ik denk dat ik
het lekkerste ontbijtje van wereld maak. Liters water lopen er in de monden van
hen die zien wat er allemaal in mijn muesli gaat:
geprakte banaan, muesli, pompoenpitten, rozijnen, vloeibare
zoetstof. Dadels, gedroogde pruimen, abrikozen, vijgen; in kleine stukjes
gesneden. Yoghurt erover, roeren en smullen maar .
Daar kan een mens toch alleen maar vrolijk van worden.
