SERIE: 'OPA & OMA' DEEL 28. GETROUWD.

 

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal

Deel 28. Getrouwd.

Wat voorafging.

Maria is verkracht en daardoor zwanger. Ze baart Kareltje. Dan gaat ze bij een rijke familie (in ’t Hout) wonen en werken. De familie is goed voor haar. Ze wordt verliefd op meneer in ‘t Hout … tegelijk raakt ze ook in verwarring ... ze heeft wisselende stemmingen.

Ene Joop Kikkerd komt drukwerk afleveren. Mevrouw in ’t Hout speelt met Kareltje. Dat lijkt Maria te raken … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. Ze verzwijgt de huisarts haar zelfbeschadiging. In een nare droom worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.

Kareltje brult iedereen wakker; hij is niet in zijn ledikantje en Maria slaapt nog diep. Meneer in ’t Hout is boos: ’Dit moet afgelopen zijn.’  Haar liefde voor die man is gelijk over.

Joop gaat Maria met de auto naar haar moeder in Den Bosch brengen.  Er is een roddel over Joop:  hij is een pedo. Maria is sceptisch. Onderweg naar Den Bosch praten ze erover. Joop raakt een beetje van slag. Hij kent de roddel. Twee gassies hebben leugens opgehangen. De politie was al bij Joop maar ze kunnen niks bewijzen.

Maria’s moeder herinnert zich raadselachtige verplaatsingen van dieren thuis, net zoals nu met Kareltje gebeurt. En steeds was Maria in de buurt.Maria onthult Joop dat haar verkrachter tevens de vader van Kareltje  is. Zou er een verband zijn tussen de verkrachting en de ‘verplaatsingen’? 

Kareltje ligt alwèèr niet in zijn bedje. Ze heeft, doordat hij door haar verkrachter verwekt is, wisselende gevoelens voor haar zoontje.

Maria gaat naar haar huisarts voor slaapwandelen. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater. Maria reageert goed reageren op de medicatie. Ze wordt energieker, wil ‘haar vleugels’ uitslaan. Samen met een leuke man in een klein huisje, daar droomt ze van.

Joop wordt door twee mannen in elkaar geslagen.  Buurman Klaas weet dat de gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Een volgende keer ga je er aan, viezerik’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. Joop likt zijn wonden en steekt de hand in eigen boezem. Hij is aangeklaagd voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook de misbruikte  kinderen hebben hun zegje gezegd. Minderjarigen mogen niet getuigen. Klaas was wèl getuige van het afrossen van Joop.

Joop wordt vrijgesproken. Ten onrechte. Dat weet hij. Zijn gedachten schieten alle kanten op. Één ding is zeker: hij heeft het vertrouwen van Maria. Inmiddels lijkt de woonwens van haar verwezenlijkt te worden.

In de auto, op weg naar de poffertjeskraam, pakt peuter Kareltje alles wat hij pakken kan, tot afgrijzen van Joop. Het trio laat zich de poffertjes goed smaken. Joop doet Maria daar een aanzoek om te gaan samenwonen.

Er moet nogal wat opgeknapt worden in het kleine huisje van Joop en Maria. Ze krijgen veel hulp. Maria zorgt goed voor de ‘inwendige mens’. Tè goed volgens Joop.

Maria raakt ondanks haar afkeer van Joops avances zwanger van hem. Haar tweede … hun eerste.

28. Getrouwd.

Maria en Joop Kikkerds. Zo heten ze officieel, nu ze getrouwd zijn voor de burgerlijke stand. Zij hadden ook wel graag voor de kerk willen trouwen maar dat mag weer niet omdat Maria al zo duidelijk zichtbaar zwanger is. Hun trouwdag is een succes. Ze zien er allebei goed uit: een heel ontspannen en blij bruidspaar.

Maria vraagt mevrouw van ’t Hout haar te helpen bij de keuze van haar bruidskleding. Dat doet ze met veel plezier en de nodige smaak. Maria draagt een half-lange bloemetjesjurk  met daarop een appelblauwzeegroen bolerootje. Haar witte schoenen hebben een klein hakje. In haar lange donkerblonde haar steekt een witte roos en op haar hoofd heeft ze een schattig klein hoedje van dezelfde stof als haar jurk.

Rika, de oudere zus van Maria is Joop komen helpen met het kiezen van zijn trouwkleding … en dat heeft ze naar behoren gedaan. Joop ken je haast niet meer terug in zijn driedelig donkergrijs kostuum, wit overhemd met ’n fijn grijs streepje en een rode stropdas. Hij loopt op keurig gepoetste, dus glimmende zwarte schoenen. Zo glad als hij vandaag geschoren is heeft nog nooit iemand hem gezien; en zijn kapsel? Stekeltjes als vanouds. Joop heeft er voor gekozen zonder hoed te trouwen. Hij vindt het zo, allemaal al chique genoeg. Bijna vergeten ze Kareltje nog. Hij krijgt een fraai grijs mini-kostuum aan met een wit overhemd en een blauwe stropdas. Hij krijgt geen nieuwe schoenen; hij moet het maar doen met zijn oude grijze paar  … mooi gepoetst, dat wel.

Er zijn meer mensen naar het stadhuis gekomen dan waarop ze gerekend hadden. De ouders van Maria, haar zus Rika en …. dat heeft ze heel goed geheim gehouden Rika’s aanstaande verloofde: Berend Knigge. Iedereen die in de buurt van de Sint Jan woont kent Berend. Hij werkt daar als koster.

Ook is er een leuk weerzien van Maria met drie oude schoolvriendinnen. Ook hun echtgenoten zijn gezellig meegekomen. De dames hebben nog regelmatig contact.  Zo eens per jaar doen ze iets leuks met elkaar. Vorig jaar zijn ze bijvoorbeeld gezellig met zijn vieren naar de landelijke Libelledag geweest. Zeer geslaagd!

Joop heeft tegen zijn ouders gezegd dat ze beter kunnen wegblijven maar z’n moeder kon het blijkbaar niet laten. Ze staat daar een beetje triestig, alleen, rillerig op de trap van het stadhuis. Zijn vader zit thuis of misschien ergens in een kroeg; die heeft het al jaren gehad met Joop.

Peter en Jan, zijn twee broers van Joop. Peter heeft verkering met Els, ze zijn deze dag samen gekomen. Broer Jan is in het geheim homoseksueel ...hij heeft een vriend, Frits, die óók stiekem homo is. Homoseksualiteit is in deze tijd absoluut onaanvaardbaar. Desalniettemin zitten Jan en Frits hier vrolijk naast elkaar bij deze huwelijksvoltrekking.  

Er is ook nog een oom van Joop met zijn drie kinderen, twee neven en een nichtje, alle drie van Joop z’n leeftijd. Het is jaren geleden, dat hij die mensen gezien heeft. Waarom, wordt niet direct duidelijk maar Joop is niet bepaald aardig tegen hen. Hij is een beetje nors terwijl die mensen zelf, vooral de neven en het nichtje, Joop allerhartelijkst begroeten.

Aan de overkant van het stadhuis staat een groepje mensen met andere belangen: ze ontrollen een spandoek met de tekst: ‘ Joop, we krijgen je nog wel!’

 

Morgen:  Deel 29. Definitief naar Schiedam.

GEERT EET NIET MEE

 ‘Geert? Ken ik die? Is dat die homo?’

‘Nee, ik denk het niet. Ik denk eerder dat hij pedo is.’

‘Ja, daar heb ik eerlijk gezegd ook zo’n vermoeden van … en dan is het volgens mij ook nog zo’n type dat alleen op kleine jongetjes valt  … hij is tenslotte niet voor niks bij de padvinderij … of zitten daar tegenwoordig ook meisjes bij?’

‘Dat weet ik niet, hoor. Geert is gewoon een  aardige vent en ik heb nog nooit een kwaad over hem gehoord... behalve nu dan.’

‘Oh nee. ik geloof ook niet dat hij ooit een klein onschuldig mannetje zal lastig vallen. Het  is een schat van een man.  Hij eet dadelijk met ons mee.’

Geert is ziek. Angst voor harde geluiden. Daar gaat hij van hyperventileren … hij is gauw moe … geen energie. Het is hem ook aan te zien. Zijn gezicht is wat opgeblazen, van de medicijnen … hij heeft flinke wallen onder zijn ogen. Zelf denkt Geert dat het komt doordat hij al die jaren veel te hard gewerkt heeft.

Maar er speelt meer … Geert ergert zich al jaren aan collega Coenraad. Die wipt regelmatig op de afdeling langs. Hij komt dan op luide toon de afdeling vermaken. Dan wordt Geert  heel licht in zijn hoofd. Hij wordt moe, krijgt het benauwd,  gaat hyperventileren … dan moet hij weg…meestal gaat hij dan een stukje lopen, in het parkje vlakbij de zaak ... langzaam zakt het een beetje.

Geert zit met zijn ex Leonie en Coenraad in zijn auto. Ze zijn op weg naar huis. Op een druk, lawaaierig verkeersknooppuntpunt … en weer is daar dat gevoel. Hij moet zijn auto op de vluchtstrook zetten, omdat ie het benauwd krijgt, hyperventilatie dreigt … en dan is het beter om niet te rijden.

Het is al te eenvoudig om te concluderen dat Geert onwel wordt van de drukte en het lawaai van het verkeersknooppunt. Deze plek doet het. Altijd slaan benauwdheid en hyperventileren toe nabij het knooppunt Zwijndrecht. Die plek moet hij mijden. Dat kan ook makkelijk. Maar hij doet het niet. Diep onverwerkt verdriet van Geert komt in deze omgeving naar boven. Hier zei zijn vrouw, dat ze van hem af wou … drie maanden na de huwelijksvoltrekking nota bene. Binnen een week al trekt zij in bij Coenraad  nota bene… in zijn huisje in Zwijndrecht. De oplossing die hier het meest voor de hand ligt is: stop met Leonie en Coenraad naar huis te brengen … waarom doet hij dat nog?

De meest helende oplossing voor Geert is misschien wel het duo ergens halverwege Schiedam en Zwijndrecht de auto uitgooien en ze achterlaten op de vluchtstrook. In bittere kou of zware slagregens:  'Zorg vanaf nu maar zelf voor je woon-werkverkeer! Coenraad en Leonie, aju!

Geert durft deze rigoureuze oplossing niet aan. Zo is hij niet. Nog steeds rijdt het tweetal met hem mee.

Geert eet vanavond toch niet mee: last van zijn hoofd, chronische vermoeidheid en hyperventilatie.