Ik heb me voorgenomen om niet aan het feest bij nicht Bianca te denken. ‘Feest’ heeft voor mij niet de klank, die het voor de meeste mensen heeft. Ik word niet vrolijk van het horen van dat woord. Geen dans- of zangkriebels in mijn lijf … of een gezelligheidsgevoel. Ook heb ik geen behoefte aan nieuwe gezichten.
Hoewel het eten en drinken me nog het minst afstoten, zit ik
ook dáár ook niet op te wachten. Meestal zonder ik me af. Het liefst los ik in
het niets op ... en dan heb ik het alleen nog maar over een feestje bij een
ander. Laat staan een feestje bij me eigen. Dubbele gevoelens: ik nodig
weliswaar Jan en Alleman uit te komen en tegelijkertijd hoop ik dat ze
wegblijven. Hoewel dat jammer zou wezen
van de voorraad die ik in huis heb gehaald. Een maand na het feestje eet en
drink ik er nog van.
Op mijn eigen feestje loop ik constant achter de feiten aan
... vergeet van alles: drankjes bijschenken, muziek opzetten, lekkere kaasjes
voor op toastjes … de toastjes zelf.
Soms praat ik es met iemand over politiek, muziek of voetbal
; dan vergeet ik alles en iedereen … ben
alleen bezig met mijn gesprekspartner ... en als die mij dan wat te drinken
vraagt, denk ik pas aan mijn andere gasten … die me dan al dorstig en hongerig
zitten aan te gapen.
Stokbrood, denk ik meestal wèl aan, brie en camembert ook.
Sommige gasten zijn echt aso met die Franse kaasjes. Twee grote stukken Franse
kaas zijn in een mum van tijd op.
Terwijl er dan zeker nog anderhalf stokbrood over is … één of een paar gasten
hebben zich de schompes zitten vreten ...éven kijk ik de andere kant op … en weg is de kaas … ik had zelf trouwens ook
nog wel wat gelust.
Nu zit ik met dat anderhalve stokbrood. Zet er maar een pot
pindakaas naast. Tsja.
Ben vergeten wie het me zei: ‘Van alcohol ga je zo veel en
zo dom zitten lullen, man’. Dus hou ik het maar op Rivella.
Feesten zijn meestal te druk, te chaotisch voor mij … zeker
feesten bij een ander. Van het vele gelul, gelach, gevreet en gezuip, daar krijg
ik de zenuwen van. Zelf doe ik me mond nauwelijks open. Ik glip zo onopvallend
mogelijk de badkamer ik. Daar nuttig ik wat
hapjes en drink de meegesleepte fles Rivella leeg. Soms dut ik er nog een
beetje in ook. Heerlijk rustig. Dàn is het voor mij pas een beetje feest.
De after party (bij mij thuis)is spekkie naar mijn bekkie. Ik
zit alléén thuis. Eet en drink dan wat ik me die avond ontzegd heb. Beluister
een cd van Bob Dylan of de Stones: keihard op mijn koptelefoon. Mijn koppijn is
zó verdwenen.
Bianca mail ik, dat ik zaterdag niet kom.
