Verslaafd raken aan gokken is een eenzaam stiekem weggetje, weet ik uit ervaring. Een collega maakt me nieuwsgierig. Ga met hem mee. Met vijfentwintig gulden op zak. Die verdubbel Ik. Een week later ga ik weer. Nu alleen. Zet mijn winst in. Weer verdubbel ik die! Leuk. Vergeet alle zorgen. Drie dagen later neem ik mijn winst plus honderd piek mee, om in te zetten. Alles raak ik kwijt. De volgende dag ga ik terug. Wil alles terugwinnen. Spannend. Heb 200 gulden bij me. Verlies weer. Shit! Heb geen geluk meer. Blijf proberen. Wil op zijn minst quitte spelen. Kom aan het eind van mijn spaargeld. Mijn baas geeft me geen tweede voorschot op mijn vakantiegeld; het eerste heb ik al vergokt. Thuis is er geen geld meer voor de vaste lasten. Ik ben verslaafd. Kan nergens anders meer aan denken. Heb geen rust meer in mijn kop. Geen interesse om naar een voetbalwedstrijd van mijn zoontje te gaan kijken. Geld. Geld. Geld. Probeer te lenen bij de bank, vrienden, familie, kennissen. Soms krijg ik es wat. Ga dan spelen maar sta zo weer buiten … met lege handen. Kan me niet concentreren op mijn werk, op tv, op een boek, zelfs niet op voetbal! Ik maak fouten op mijn werk. Mijn gedachten dwalen voortdurend af naar de goktafel. Ik zoek strategieën om het casino te slim af te zijn maar die bestaan natuurlijk niet. De nummers 13 en 7 speel ik altijd ... mijn geboortedag en - maand. Brengt zelden of nooit geluk. In totaal ben ik ruim 1.500 gulden kwijtgeraakt.
Mijn bijdrage aan de huishoudpot kan ik niet opbrengen. Vertel mijn vrouw waarom
niet. Woest is ze. Ik heb haar belazerd.
Maar waarom in godsnaam, vraagt ze. We
hebben toch geld zat?! Of wil je nog meer? Ben je niet gelukkig soms? Ja, ik ben gelukkig, zeg ik. In het begin is
gokken, leuk, spannend, ontspannend …
dan komen de verliezen en raak ik mezelf kwijt … stop er te laat mee. Ik ga afkicken. Uit elkaar gáán we nog niet.
De sfeer blijft wel lang ijzig. Een half
jaar niet gegokt. Dan val ik terug, slappeling
die ik er ben. Ga met 100 gulden toch weer naar het casino: alles in een
kwartiertje kwijt! Sindsdien (1987) sta ik droog.
Tegenwoordig speel ik alleen in de onschuldige
Vriendenloterij. Twee loten voor achtentwintig euro per maand. Meedoen aan een loterij voor goede doelen is
natuurlijk niet te vergelijken met gokken. Ik val daar trouwens wèl heel vaak
in de prijzen. Fopprijzen voornamelijk: een rasp, een kookboekje, een
scharenset, een lepelrek, een bioscoopbon, twee theedoeken èn het boek ‘Geld
stinkt niet’ van Tom Sharpe.
