Hallo pa,
Vandaag is het vaderdag.
De dag om die foto van jou bij mij op de kast eens goed te bekijken. … je
kijkt alsof je gedwongen wordt een hap spruitjes naar binnen te werken … een misprijzende maar ook wat peinzende blik heb je daarop. Zo keek
je vaak. Dat snap ik wel. Er was zat ellende
in je leven. Maar daar ga ik het niet over hebben. Wat komt er zo wel in me op?
Om te beginnen: eind 1949 leer je, ma kennen. Jullie verwekken mij en trouwen nog
net voordat ik, ‘het moetje’, geboren wordt. Tot en met 1970 zetten jullie
nog eens 9 kinderen (3 meisjes en 6
jongens) op de wereld.
Varen op cruiseschepen, is je lust en je leven. Je hebt heel
wat wereldreizen gemaakt op de s.s. Rotterdam. Je doet daar en eigenlijk overal
waar je werkt, je stinkende best om zo veel mogelijk centjes te verdienen voor
ons.
Bij van Driel en Krastmann, een van je bazen, maken ze ijzeren
veren. De vraag naar die veren is zo groot dat jij er thuis bij moet gaan
werken. In onze bijkeuken wordt een apparaat geïnstalleerd waarop jij in je vrije tijd ‘veren kan trekken’ … niet
alleen jij zit veren te trekken (vaak tot na middernacht). Ieder gezinslid dat
daar al groot genoeg voor is, en het ook wil, zit zoveel mogelijk mee te
trekken. Zo verdienen we er met z’n allen een behoorlijk centje bij.
Als ik 8 ben vind ik het leuk om van je werk te gaan halen.
Je werkt dan bij Thomson’s Havenbedrijf.
Dan loop Ik naar dat politiebureautje op het Marconiplein. In de verte
zie ik je aankomen met je lege broodtrommeltje onder je arm. Ik zwaai naar je zodra ik je zie. Jij
terugzwaaien …. Dan lopen we samen de
van Lennepstraat in, langs de patatboer naar nummer 8b waar we lange tijd wonen.
Vòòr de scheiding tussen ma en jou, heb je ons heel veel spelletjes geleerd: eenendertigen,
eenentwintigen, patience, dammen, monopoly, mens erger je niet, schaken,
klaverjassen … hebben we allemaal ook vaak gespeeld. Je grootste hobby is kijken
naar sporten op tv, eigenlijk houd je wel van alle sporten.. Voetbal kijken in
het stadion doe je ook graag. Tot op de dag van vandaag hebben al je kinderen daar
ook nog steeds lol in.
Roken is iets wat je altijd graag doet. Je sjekkie houd je
altijd tussen je lippen geklemd, ook als je praat. Niet iedereen heeft dat roken
van je overgenomen en zeker niet je eigenaardigheden daarbij In een oude shagverpakking bewaar je uit
zuinigheidsoverwegingen, je nat gesabbelde peukjes. Als er voldoende opgedroogde
peukjes zijn, pel je de vloeitjes van je peukjes af ...en je bewaart de shag,
die overblijft weer in een ander leeg shagzakje. Als je zo voldoende
shagrestjes verzameld hebt , draai je daar vrolijk weer nieuwe sjekkies van en
rookt ze met smaak op.
Doordat je kunstgebit niet zo goed past, maak je als je praat, klepperende
geluiden. Wiie dat verzonnen heeft weet ik niet. Maar op den duur heeft iedereen in het gezin er
lol in om jou ‘Olt Kleppertent’ te noemen. Zelf vind je dat ook wel grappig.
Nou, pa, Old Clappertand … een mooie vaderdag verder, daar
in de eeuwigheid.
