Twee vrouwen hebben een kinderwens. Marloes wordt de draagmoeder. Angelique de hulpmoeder. Vijf jaar wonen ze al samen … zijn gek op elkaar. Dat zie je zo. Hoe ze naar elkaar kijken, met elkaar omgaan. Altijd vrolijk. Altijd samen. Ze kùnnen gewoon niet zonder elkaar.
Nu hebben ze Teun
gevraagd om zaaddonor te worden. Waarom Teun? Hij is mooi, vriendelijk, slim
ook en lief. Veel andere mannen zijn zo eisend en bezitterig. Dat heeft Teun
nou helemaal niet. Hij woont samen met Albert,
de vader van Marloes.
Albert leert Teun kennen op een biljarttoernooi in
Dordrecht. Albert verliest die avond maar is gelukkig in de liefde: Teun en hij
zijn smoorverliefd. Drie weken eerder vieren Albert en zijn vrouw Gon hun
vijfentwintig jarig huwelijksfeest. Dan komt Albert opeens uit de kast. Teun en
hij gaan al snel samenwonen. Teuns huis
is groot genoeg. Gon is intens verdrietig. Haar kinderen helpen haar er
langzamerhand bovenop. Albert en Teun zijn ook lief voor haar, dat doet haar
ook goed. Het is nu allemaal weer koek en ei. Ze zien elkaar weer en helpen
elkaar als het nodig is.
Vandaag zal het moeten gebeuren. Marloes heeft er zin in. Ze
heeft straks de juiste bevruchtingstemperatuur. Angelique pakt het kleine
zeshoekig potje. Ze hebben dit kleine potje
speciaal bewaard voor deze avond.
Angelique zit met haar mobieltje te spelen op de bank.
‘Teun, het is bijna zo ver’, zegt Marloes, ‘kan je zorgen
voor wat sperma?’
Teun knikt.
Marloes zit een beetje verlegen giechelend tussen Teun en
haar vriendin.
‘Heb je getemperatuurd?
‘Natuurlijk,' Teun. 'Ik weet toch hoe belangrijk dat is.’
Hij is een leuke vent om te zien. Lang, slank, losjes in de
heupen, guitige donkere kijkers, gebruinde kop, kort blond haar (maar geen
stekeltjes).
‘ Had paps geen zin om mee te komen?’ vraagt Marloes.
‘Nee, waarom zou die?’ vraagt Teun.
‘Hij zou je misschien een handje kunnen helpen.’
‘Hahaha, grappig hoor,’ zegt Teun.
Angelique giechelt.
‘Kijk, Teun, je sperma kan zo hier in,’ zegt Angelique,
terwijl ze hem het kleine potje aanreikt ‘en mocht het potje te klein zijn ,
mors de rest dan maar op deze handdoek. Succes, jongen. Moet je je nog een
beetje opgeilen? Een pornosite, een –boekje?
‘Nee, da’s niet nodig, ik fantaseer wel wat.’
‘Ik ga alvast naar de slaapkamer, Teun, zie je zoooo….,’
zegt Marloes.
Ze heeft nog amper haar schoenen en panty uit of Teun staat
alweer naast haar bed, met het kleine potje, halfvol sperma.
Marloes springt vlug op bed, trekt haar slipje uit, pakt het
pipetje, haalt daarmee wat van Teuns sperma uit het potje en spuit het zo diep
mogelijk haar poesje. Dat herhaalt ze een paar keer. Voor de grap doet ze net
alsof ze knetterend klaarkomt. Daar moeten ze alle drie erg om lachen. Zorgzaam
als altijd legt Angelique twee stevige kussens onder Marloes d’r billen. Haar
bekken komt dan hoger te liggen, waardoor ondeugende zaadcellen niet de kans
krijgen stiekem weg te piepen uit de poes van Marloes.
Uit de douche klinkt opeens een afgrijselijk gejammer. Teun
heeft het vast niet naar zijn zin.
‘Mijn eikel, mijn eikel, mijn eikel, het lijk wel of mijn eikel
wegbrandt, godverdomme. Aan de rand van dat potje zit nog spul dat zet mijn pik
in de fik.’
‘Steek hem hier maar in, Teun,’ zegt Angelique, die
razendsnel een ijskoud Spaatje Rood in een glas heeft geschonken.
‘Sorry, sorry, sorry Teun. Ik heb een oud potje tijgerbalsem
voor je schoongemaakt … blijkbaar niet goed genoeg.’ Marloes heeft nergens last
van.
Als het ergste leed geleden is, drinkt Teun zijn glas Spa-rood
in één teug leeg en gaat hij er vandoor. Zijn taak zit er op.
‘Hou je haaks, knul en doe paps de groeten,’ zegt Marloes.
Teun houdt zich groot maar aan zijn toegeknepen, waterige
ogen is te zien, dat de brand bij hem beneden, absoluut nog niet geblust is.
De beide aanstaande mamma’s liggen nu vredig en opgewekt naast elkaar. Hun kindje is
zó welkom. Dit is dag eén. Nog 279 dagen aftellen, dan is het zover. Ze hopen
op een meisje.
