Nou gaat het tòch weer helemaal de verkeerde kant op. Ik dacht dat het , met het eind van de gevechten in het voormalige Joegoslavië, voorlopig even gedaan was met oorlog in Europa. Verklaart die paranoïde eikel van een Poetin, leider van Rusland, Oekraïne de oorlog. De ‘romanticus’ wil de oude Sovjet-Unie zeker in alle eer en glorie herstellen. Terwijl ik dit schrijf zijn er al vele doden en gewonden gevallen. Burgers en militairen. Volwassenen en kinderen. Russen en Oekraïners. Een ware uittocht uit Oekraïne is op dit moment gaande. Kiev, de hoofdstad van Oekraïne, is niet meer te ontvluchten per auto. Alle treinkaartjes de goeie kant op zijn uitverkocht. Alle uitgaande autowegen zijn verstopt.
‘Verzet je niet,’ is de voorlopige boodschap van de
Russische leider aan de Oekraïners, ‘doe je dat wel dan zal je dingen meemaken,
die je nog nooit in je leven hebt meegemaakt.’ Een forse bedreiging. Angst is
te zien in hun ogen; onrust in hun bewegingen. Tegelijk klinkt dapperheid in
hun woorden door. Ook in hun daden: tegen beter weten in bestrijden ze de Russische
militairen met wapens die ze van hun eigen leger krijgen. Dat gaat allemaal tot onnodig
bloedvergieten leiden. Russische en Oekraïense militairen, moeten elkaar gaan
afmaken in deze strijd, die in gang gezet is door de zwaar verwarde despoot
Poetin.
Behalve in de regio waar het oorlog is, heerst over vrijwel
heel de westerse wereld een gevoel van verontwaardiging. Verontwaardiging dat
de Russen, neen: Poetin, ons de vrede heeft afgepikt. Ook in Europa, het
Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en misschien
nog wel meer landen zijn inwoners ongerust over deze brutale agressieve daad
van Poetin. Verspreidt oorlog zich
verder over de wereld?
Uit de berichten die ik tot op heden gehoord heb leid ik af
dat Oekraïne dapper is. Dat het land van alle kanten hulp aangeboden krijgt. Tegen
Rusland worden zogenaamd zware sancties ingesteld, sancties waar door Poetin
hartelijk om gelachen wordt. Noem het maar gerust ‘peanuts’ die sancties, in
vergelijking met de overweldigende hoeveelheid Russische militaire eskaders, die
Oekraïne zijn binnen gevallen.
Hoe jammer het ook is: Oekraïne heeft geen schijn van kans.
Dictator Poetin gaat hier winnen. De rat ‘Oekraïne’ zit nú al zowat in de val terwijl
de strijd nog maar net begonnen is. Tegen de tijd dat Oekraïne capituleert
tellen we, van beide kanten, duizenden doden, verminkten en gewonden . Aan de
kant van de Oekraïners zal het aantal slachtoffers hoger zijn dan aan de kant
van de Russen. Vooral onder de Oekraïense vrouwen en kinderen.
Ik zie Poetin er ook wel voor aan om, net zoiets te doen als
de Servische oorlogsmisdadigers Mladic en Karadzic in 1995 gedaan hebben met de
Bosniërs: genocide plegen: veel of alle Oekraïense
mannen en jongens boven de zestien jaar fusilleren en in massagraven gooien.
Goed is het om te horen dat niet iedereen in Rusland achter
de oorlogsmisdadiger Poetin aanloopt: honderdveertig Russische burgemeesters
hebben bij het Kremlin geprotesteerd tegen deze invasie. Positief is ook dat er
in Nederland Russen wonen die zich keren tegen de gewelddadige acties van hun
leider. Ik wens alle Oekraïners heel veel sterkte.
