‘De 27 jarige R. van
S. is veroordeeld tot vier jaar cel, voor een gewelddadige roofoverval op 23
september jl. in een woning in Rotterdam Hoogvliet. Van de bewoners werd de
83-jarige man zwaar letsel toegebracht; zijn
85 jarige echtgenote werd in geknevelde toestand in de woning achtergelaten. Bij deze brute
roofoverval werd 7,50 euro buit
gemaakt.’
‘Wat een vreselijke hufter’ denk ik, als ik zo’n bericht
lees, ’zo veel ellende aanrichten en dat voor die armzalige 7,50 euro’… en dan
hoor ik van de buurvrouw, dat die laffe daad door Robert is gepleegd, R. van S. dat
is Rob ... van bij ons uit de buurt.
Hoe kan zo’n leuke, vlotte man zoiets lafs flikken?
Onbegrijpelijk. Ongelooflijk bijna. Zonder blikken of blozen, berooft hij, op
gewelddadige wijze dat weerloze bejaarde stel in hun eigen huis van 7,50 euro.
Ik ben waarschijnlijk veel te naïef ... of het komt omdat ik
hier nog niet zo lang woon ... of beide … maar ik vond hem wel een gezellige goser … we maakten geregeld een praatje over
de buurt … (hij vond de buurt de laatste tijd erg achteruitgegaan met al die
buitenlanders), we hadden het over zijn
hond, over zijn werk (hij is kunstenaar), over Feyenoord enzovoorts …. maar nu
pas voor het eerst, kom ik ook meer van de minder fraaie kant van Robert aan de
weet.Hij blijkt allerminst zo’n brave. Mijn buurvrouw lichtte het
deksel van de beerput een beetje.
Berovinkjes, inbraakjes, zakkenrollerij… en als hijzelf fysiek in het nauw wordt gebracht schijnt hij zijn
trouwe viervoeter, een speciaal voor dat doel getrainde pitbull op zijn belagers af te sturen.
Mijn buurvrouw weet verder nog te vertellen dat hij al een
paar taakstraffen achter de rug heeft; volgens haar lijkt het wel of hij die
spanning niet kan missen, want voor het geld hoeft hij niet te doen. De meeste
mensen hier kennen Rob, behalve als ‘het lievelingetje van zijn moeder’ verder alleen
als de fijngevoelige artiest: hij schildert en tekent. In zijn atelier en zijn
galerie manifesteert hij zich als de aimabele, sociale kunstenaar, die leuk kan
vertellen over zijn werk … aan groepen kinderen ook. Hij doet het goed en sinds een jaar of drie vindt
zijn werk, vooral zijn tekeningen, gretig aftrek.
Zijn politieke voorkeur steekt hij niet onder stoelen of
banken: PVV. Dat valt me dan wel een beetje van
hem tegen. Hij heeft het gewoon niet zo op moslims. Hij vindt die ‘geitenneukers’,
zoals hij ze noemt, te opdringerig:
‘Ze dwingen ons hun cultuur over te nemen en dat vind ik te
ver gaan,’ heb ik hem wel eens horen
zeggen. Hij heeft er ook helemaal geen bezwaar tegen dat moslims geen
varkensvlees eten of dat hun vrouwen alleen
maar met een hoofddoekje de straat op mogen:
‘dat moeten ze allemaal zelf weten maar ze moeten ons, Nederlanders,
die kant niet op dwingen. En dat doen ze nu juist wel!’ vindt hij.
Op één punt is Rob het helemaal met de moslims eens: homo’s
… net als de moslims moet ook hij niks van homo’s weten. ‘Strontneukers’, zo noemt Rob homo’s.
Diezelfde buurvrouw weet ook dat ie aan aan ‘poten rammen’ doet, in het
Kralingse Bos. Homo’s worden dan op zo’n afwerkplek overvallen door een groep
rammers. Ook zijn pitbull laat hij daaraan meedoen. Bruut!
Raar eigenlijk maar voor zijn moeder is Robert van S. de allerfijnste vent op de hele wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten