Als ik in de loop van de ochtend, na een fikse
wandeling met mijn hond Router, de
woonkamer binnenstap, zie ik tot mijn grote verbazing een man op de bank
zitten, die ik niet ken. Router slaat
meteen aan en gaat afwisselend staan blaffen en grommen naar hem. De man voelt
zich duidelijk wat ongemakkelijk door de
reactie van Router maar echt in de war raakt hij er ook niet van.
‘Af Router, af,’ roep ik, en Router kruipt braaf onder de
bank, precies onder de plek waar de man zit. Hij zit aan de koffie en mijn
eerste gedachte is: dat is vast de meteropnemer voor het waterverbruik. Mijn
vrouw heeft hem, voor de gezelligheid, een bakkie koffie gegeven. Het vreemde
alleen is dat mijn vrouw in geen velden of wegen te bekennen is. Ik roep nog:
‘Mirjam, Mirjam,’ want zo heet ze. Maar er komt geen reactie.
Ik stel me maar even aan die kerel voor: ‘Hans de Raaf’. Hij
stelt zich aan mij voor als Nico Jaspers. Router gromt en ligt vlak naast
Jaspers zijn voeten te kwijlen. ‘Af, Router, ga af!’
‘Laat me eens raden: U komt zeker voor mijn vrouw, meneer
Jaspers?’
‘Ja, inderdaad, ik kom voor uw vrouw.’
‘Had u misschien iets afgesproken?’ vraag ik.
‘Ja, om tien uur vanochtend’ zegt Jaspers, ‘we hebben elkaar
ook al gezíén maar ze moet eerst even een boodschap doen. Ze denkt binnen een
half uurtje weer terug te zijn. Ik mag
hier wel even wachten.’
‘Als mijn man komt’, zegt uw vrouw nog, ‘zeg hem dan maar
dat ik even naar het Kruidvat ben.’
‘Wat komt u hier eigenlijk doen, heer Jaspers?’
‘Tja, ik kom hier om uw douche te repareren. Volgens uw
vrouw is de douche onbetrouwbaar: nu eens geeft ie een lekkere warme straal, dàn
weer een ijskoude en dàn is ie ineens weer kokend heet. Zij moet dus steeds
weer snel onder de douche vandaan springen. Het is volgens haar om gek van te
worden.’
Router blijft onrustig. Zachtjes jankend ligt hij onder de
bank; onder Jaspers. ‘Stil Router!’ zeg ik.
‘En nu geniet u van een lekker bakkie koffie, alvorens u uw
gereedschapstas pakt en in de douche aan de slag gaat,’ zeg ik.
‘Nee, ik … o, nu denk ik er pas aan dat uw vrouw mij ook vaagt
u te zeggen, dat er ook voor ù ook nog een bakkie koffie in de keuken staat … en een rose koek … die zijn echt lekker!’ zegt
Jaspers, ‘Maar u zegt, dat ik aan de slag kan gaan in de douche … dat is
nu niet meer nodig.’
‘Niet meer nodig??’ vraag ik … ik ga naar de keuken en pak
een rose koek. Koffie heb ik geen trek meer in.
‘Nee, dat is niet meer nodig, voorlopig niet althans, want
ik ben al klaar met het klusje,’ zegt Jaspers.
‘Okee, u zit hier
gewoon nog even rustig uw koffie op te drinken en dan ….
‘Nee,’ zegt Jaspers,’ als uw vrouw straks terug is, ga ik
nog even controleren of de temperatuur van de warmwaterstraal nu constante
blijft en of er geen rare schommelingen zijn van ijskoud naar kokend heet.
U vrouw durft het,
gezien haar slechte ervaringen met de douche, niet aan om het zelf te
controleren. Ik doe dat graag, voor u beiden.
Als ze straks terug is van het Kruidvat, met mijn anti-allergie
douchegel, dan spring ik hier lekker even
onder de douche.
