Loop maar even mee naar mijn slaapkamer’ zeg ik tegen, Kees mijn buurman. Daar staat mijn pc. Ik wil hem even laten zien hoe hij, bij de belastingdienst, zijn zorgtoeslag aan kan vragen, vandaar.
Terwijl ik de pc opstart, hoor ik Kees vol verbazing achter
me zeggen:
‘Wat heb jij daar nou in die kast staan?’
‘Mijn pc, dat zie je toch!’
‘Neen, ik bedoel dat
daar’ en ik zie dat hij met open mond naar Peggy staat te staren.
Peggy is een barbiepop, niet zo maar een barbiepop maar een
bijzonder sexy model. Misschien heeft ze in de Barbie-reeks wel een andere
officiële naam maar die ken ik niet.
Deze pop is superslank, heeft lang blond haar, pronte borstjes, lange
slanke benen, hoge zwarte pumps, een zwart mini jurkje en een goudkleurig
ceintuurtje om haar taille. Verder heeft
ze zwaar opgemaakte ogen en zwoele, volle, roodgestifte lippen.
‘Wat bedoel je nou precies, Kees?’
‘Wat moet jij nou met dat seksbommetje daar in je kast?’
‘Oh dat,’ zeg ik gekscherend, ‘de één heeft pin-ups hangen
in zijn slaapkamer, een ander, zoals ik, heeft een sexy barbiepoppetje in zijn
kast staan, ieder zijn meug toch?’
Peggy zit daar nu al een jaar of drie. Op een van mijn
fietstochten langs de Rotte, zie ik op de heenweg iets liggen op het fietspad,
dat vaag op een pop lijkt. Ik besteed er verder geen aandacht aan. Als ik, op
de terugweg, ruim een uur later, wèèr langs die plek fiets, ligt die pop er nog
steeds. Eerst rijd ik er gedachteloos langs maar ik ga toch even terug om het
goed te bekijken. Het blijkt dus dit gave schattige poppetje te zijn. Omdat het
daar al zeker anderhalf uur ligt, besluit ik om het mee naar huis te nemen.
‘Ik kan er vast wel iemand blij mee maken,’ denk ik, ‘ is
het vandaag niet dan is het morgen wel. Maar tot op de dag van vandaag heb ik nog geen
geschikte kandidaat kunnen vinden en in afwachting van haar verhuizing, zit
Peggy, jou vanuit mijn kast liefdevol aan te staren.’
‘Je kan me nou wel zo smalend aan staan te kijken, Kees,
toch is het werkelijk zo gegaan … en het
valt nog niet mee om van haar af te komen … ja de vuilniszak in … maar dat vind
ik weer zonde van zo’n gave pop.
‘Heb jij belangstelling, Kees of ken je misschien iemand die
je daar een plezier mee zou kunnen doen?’
‘Ja, ik heb wel een nichtje van zes, die heeft ook
barbiepoppen maar ik vind dit model te seksueel getint voor klein meisje. Daar wacht ik liever nog even mee.
‘Je zou er mee op een rommelmarkt kunnen gaan staan; dan ben
je Peggy, denk ik, zo kwijt. Je kan er nog best vijf euro voor vangen.’
‘Ja, dat is een goed idee, Kees … het zal alleen nog wel
even duren voordat ik voldoende andere spullen heb om op een rommelmarkt te
gaan staan … en dat doe ik dan eigenlijk alleen voor Peggy, want ik hou
helemaal niet van rommelmarkten. Weet je wat ik wou: dat ik die pop destijds
gewoon op dat fietspad had laten liggen.’
‘Hé Kees, moet je nou nog zien, hoe dat met die zorgtoeslag van
je zit, want daar kwam je tenslotte voor?‘
‘Ja, da’s waar ook.’
‘Nou, láát Peggy dan maar even en kom naast me zitten!’