De eerste twee dagen in Porto.
De eerste dag is maar een heel korte. Het vliegtuig vertrok
om acht uur ’s avonds en om elf uur was ik in mijn hotel. Voor de vliegreis was
ik wel wat bangig. Ik had veertig jaar geleden voor het laatst gevlogen. Toen
ging het allemaal prima. En nu ook. Maar
ik moet eerlijk toegeven dat er een man naast me zat die vrijwel de hele reis (twee
uur ruim)tegen me aan heeft zitten lullen over zijn, naar eigen zeggen,
geweldige carrière. Zijn vrouw naast hem, heb ik al die tijd niet gehoord, de
man verklapte me overigens, dat ze Parkinson heeft, wat natuurlijk ernstig
genoeg is, net als trouwens voor Rob de Nijs, die toch nog wel steeds leeft,
geloof ik.
Het regende verdomme toen ik in Porto aankwam. In Nederland
droog en 26 graden, in Porto nat en 22 graden. Tsja!
Ik heb een enorm luxe hotel genomen. Je kan het zo gek niet
bedenken of het is in of in de omgeving van de kamer beschikbaar. Bedenk maar
eens iets geks. Ik hoor het graag. Het is een vier sterren hotel. Een aantal
vrienden vond dat ik nogal veel geld kwijt was voor deze vakantie. Nou, dat
komt dus door dit super-de-luxe hotel. Het bier is hier meer dan vurrukkeluk;
dat was het eerste wat ik bestelde toen ik hier binnenkwam. Het is net
Westmalle Trippel maar dan lekkerder, dus ook gevaarlijker … ik zal me moeten
inhouden.
Vreemd vond ik de deken die op mijn bed lag: wel gewoon twee
meter lang maar slechts één meter breed. Daar kan ik niet zo lekker ònder
kruipen. Maar die deken bleek uitsluitend te zijn om de voeten warm te houden. Wonder
boven wonder heb ik toch lekker geslapen onder dat smalletje. Maar er lag trouwens gewoon een grote normale deken
onder die ‘smalle’.
De tweede dag in Porto.
Ik heb hier in dit hotel ook het ontbijt genomen. Dat was
vanmorgen een waar feest. Ik kon niet begrijpen dat de andere gasten met zo’n
uitgestreken gezicht konden ontbijten. Ik heb de hele tijd zitten lachen,
onwillekeurig, ik kon niet anders. Ik werd wel vreemd aangekeken maar ik kon er
echt niets aan doen. Het ontbijt maakte me gewoon blij. Cruesli, lekkere kaasjes,
krentenbrood, meloen, druiven, bijzondere broodjes, salami, 20 soorten koffie,
10 soorten vruchtensap …. Ik hou nu maar op.
… heerlijk.
Dan Porto in. Ruim veertig jaar geleden was ik er al eens
geweest. Maar daar wist ik me niet veel meer van te herinneren. Alleen dat het
vliegveld klein was maar dat is groter geworden. Op deze eerste dag echt in
Porto wil ik de Porto-card kopen. Die card geeft voor maximaal vier dagen gratis openbaar vervoer en korting
op vrijwel alle musea. Het viel nog niet mee om in zo’n tamelijk grote,
toeristische stad te ontdekken waar ik moest wezen. Ik merk echt dat het veel
te lang geleden is dat ik in een andere grote stad dan Rotterdam ben geweest. Het
was al na enen dat ik Porto-card Pas had. En dan kan ik pas beginnen aan een
wandeling door een deel van de stad. Ik heb vier wandelingen op een app gekocht
en de eerste ging door het gedeelte Ribeiro&Villa Nova van de stad met, zoals
ook op de foto’s te zien, over de rivier de Douro, en de beroemde Eiffelbrug. Een
enerverende ervaring was het om over die ontzettend hoge brug te lopen …. zo
diep zie je die rivier liggen … ik heb er van genoten … helaas zijn alle foto’s
mislukt …. allemaal teveel bewogen….
Ik zit dit inmiddels in mijn superedeluxe hotel te tikken.
Heb al een lekker biertje op en ga zo dadelijk in een ‘achterafstraatje’ (daar
zitten immers de beste en goedkoopste restaurantjes) wat eten. Wat ik daarna ga
doen weet ik nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten