dinsdag 6 november 2012

Bios (3)


Marja de kassière schudt meewarig haar hoofd;
‘Gerrit, is zo’n schat van een man en nu staat hij er sinds zijn vrouw Ada bij hem is weg gegaan ook nog eens helemaal alleen voor ook.’ 
‘O,’ zegt Petra verbaasd, ‘dat wist ik niet.’
‘Ja,’ zegt Marja, 'die Ada is er, al weer een jaar geleden bijna, vandoor gegaan met Bernd, die operateur, Martins voorganger.  Ada en Bernd leerden elkaar kennen op een gezellig avondje voor hert personeel mèt aanhang in Wienerwald. Het was gelijk dik aan en het is nooit meer uitgegaan tussen die twee. Arme Gerrit. Typisch ….. zoveel stelletjes elkaar hier via het werk leren kennen ….. zoveel stelletjes zijn ook uit elkaar gaan en weer hertrouwen binnen dit welhaast incestueuze bios-wereldje.
Maar goed we hebben het over Gerrit, in feite een lieve stumperd dus, en ja, hij schaamt zich ook nog eens zo ontzettend voor zijn handen. Let maar eens op hij probeert zijn handen altijd te verbergen: in zijn zak, tussen zijn benen, op zijn rug, onder de tafel ……..   Hij praat er liever niet over maar tegen Martin heeft hij zich wel eens laten ontvallen dat ie die handen te wijten heeft aan zijn eigen eigenwijsheid: hij wilde nooit beschermende handschoenen dragen tijdens het werk dat hij  deed: tegelzetter was hij in de bouw. Hij heeft zijn handen verziekt door met zijn blote handen in die specietroep te zitten die nodig was om al die de tegels netjes in alle keukens en badkamers te zetten, met als uiteindelijk resultaat dat hij om zijn versleten handen werd afgekeurd  voor dat werk. Zo is hij na wat omzwervingen in het bioswerk belandt. Hier dus, nou ja dat begrijp je zelf ook wel hè Petra?
Vandaag, zal ik zelf de kaartjes niet alleen moeten verkopen maar ook afscheuren, zeker te weten dat Gerrit niet eerder dan bij het eindpunt van de bus weer wakker wordt en dan is die film al lang en breed begonnen. Die zien we pas als de film afgelopen is, weer terug.
Jij en ouwe Petra werken vandaag in de zaal hè?’ vraagt Marja.
‘Klopt,’ zegt Petra, ‘is ze er al?’
‘Ja, een kwartiertje al; ze is gelijk naar onze ruimte boven doorgelopen. Het leek wel of ze de pest in had.’

‘Wat denk je Marja: volle bak weer, hè?’ vraagt Petra
‘Zeker weten. Kijk maar naar wat er nu al in de rij staat en de kassa gaat pas over een half uur open,’ antwoordt Marja, ‘Hé Petra even wat anders, is die film nou echt zo goed?’
‘Ja, hij is he-le-maal te gek,’ zegt Petra, ‘wat kan die John Travolta dansen, zeg, wat een waanzinnig soepel lijf heeft die man. Ik ben eerlijk gezegd gelijk helemaal verliefd op hem’.

‘Je maakt me heel nieuwsgierig …..Ik ga die film morgen zien,’ zegt Marja, ‘dan heb ik geen dienst. Weet je trouwens dat onze Gerrit ook zo’n goeie danser is …….. ja, daar vertelt hij tenminste zo af en toe vol trots over’ zegt Marja….’hij schijnt nog steeds één avond per week met een vaste partner te gaan dansen, vroeger deed hij ook nog met goeie resultaten mee aan wedstrijddansen. Daar kan hij nou niet meer aan beginnen natuurlijk, valt me trouwens mee dat hij daarvoor nog een partner heeft kunnen vinden.’ 

Martin is er zeker ook al? Ja, die zit alweer trouw in zijn cabine; hij is bezig met het terugspoelen van de film. Martin is als altijd heel stipt.

 (wordt vervolgd)      

Geen opmerkingen:

Een reactie posten