Vandaag 3 augustus, had ik dus al op vakantie moeten wezen. Dat
zit al een half jaar in mijn hoofd: ‘van 1 tot en met 12 augustus ben je weg’.
Je gaat dan dus naar het Festival Boulevard in Den Bosch. Een theaterfestival.
Je kan het een beetje vergelijken met de parade in Rotterdam, maar dan iets
sjieker. In den Bosch wordt dus ook gespeeld in een groot theater: de Parade..
Ik had die periode wel willen gaan maar er was dus van 1 tot
en met 4 augustus geen redelijke overnachting in Den Bosch meer mogelijk. Stom,
ik was dus veel te laat. Ze adviseerden me om voortaan in januari te boeken dan
is er dus nog wèl wat vrij.
Vorige week moest ik dus een ander plannetje uitdokteren.
Uiteindelijk scheelde het niet veel. Ik ben nu op 1 augustus jl. dus al met de
trein heen en weer gereisd (naar Den Busch natuurlijk).Daar heb ik de officiële
opening van het festival meegemaakt met een saaie babbel en een kunstige acrobatische
act, waarvan ik per ongeluk al te vroeg de foto’s naar facebook gestuurd heb. Dus
dat is geen verrassing meer. Van 5 tot en met 9 augustus heb ik toch nog een B&B gevonden.
Maar … en nu komt het … 3 augustus, vandaag dus (als ik dit
zit te tikken) ben ik in Rotterdam, dus kan ik gewoon naar de open dag van mijn
geliefde voetbalclub Sparta. Ik ben daar dus ff gewéést. Vanaf het doelpunt van
NAC tot een kwartier voor het einde van Sparta – NAC. Toen stond het dus nog gelijk.
Een fietser (59 ?) met een Sparta-shirtje, staat naast mij
voor een stoplicht bij de Erasmusbrug te wachten (ik ben dus ook op de fiets).
‘En?’ vraag ik hem, ‘Is het één - één gebleven?’
‘Neen. Twee - één’.
‘Voor Sparta?’
‘Ja, het was zo’n raar doelpunt: eerst ging de bal tegen de
linkerpaal, toen tegen de rechterpaal en toen wilde die NAC-keeper de bal weer het
veld in schieten, toen schoot hij hem dus in zijn eigen doel … absurd!’ Het
stoplicht sprong op groen en weg was hij.
Persoonlijk vond ik Sparta vandaag niet om aan te gluren. Ben
blij dat ik niet gegaan ben.