DE PESTER

Op de sportschool. Mijn pester stapt van zijn handfiets af. Hij ziet me aan komen lopen. ‘Goedemorgen’ mompelt hij … naar de grond kijkend. Ik zeg: 'Hé pestkop, luister eens even  goed. Zolang jij niet je excuus aangeboden heb voor je opmerking dat ik  ruzie heb met de hele ..... ‘

Ik was nog niet uitgesproken .. en  pestkoppie draait zich abrupt om, kijkt me nu wel aan. Hij wil me de hand schudden. Het goed met me maken. Ik aanvaard zijn uitgestoken hand. Nooit had hij de bedoeling gehad mij te pesten, zei hij. Geintjes maken doet hij altijd graag. Maar mij pesten heeft hij nooit gewild. Hij vindt mij een aardige man. Hij mag mij graag. We praten zo af en toe gezellig met elkaar. Dat klopt. Één op één kan je leuk met hem praten. Maar vanuit een groep (mannen) gaat hij eenlingen ‘lopen zieken'. Probeert zo de lachers op zijn hand te krijgen.  

Na het handen schudden sporten we verder. Ondertussen heb ik pestkopje nog niet kunnen confronteren met zijn beschuldiging aan mijn adres, dat ik met iedereen in de hele flat ruzie heb. Als ik hem de andere dag in de gym tegenkom, vraag ik hem er gelijk naar.

‘Ik waardeer en accepteer je excuses van gisteren maar je moet me nu toch eens vertellen,  hoe je er bij komt, dat ik met de hele flat (120 huishoudens) ruzie heb.

Eerst ontkent de pesterd nog dat hij dat gezegd heeft maar die ontkenning slikt hij al gauw in. Hij biedt wederom zijn verontschuldigingen aan. Uiteindelijk wist hij maar een flatbewoner te noemen waarmee ik niet door één deur kon. Een vrouwspersoon, aanhanger van de PVV en die fascist. Deze vrouw staat bekend als een persoon die mensen met een kleurtje liever elders ziet wonen.

‘Toevallig,’ zegt de pester, ‘krijg ik dat PVV-vrouwtje geregeld op de koffie’.

Zij vinden het allebei heerlijk als Wilders aan het schelden is tegen moslims en asielzoekers. Dat is natuurlijk heel verachtelijk, maar … we leven hier gelukkig wel nog steeds in een democratisch land dus ..... 

Ik zelf kon het totaal aantal personen in de flat met wie ik onmin leef nog uitbreiden tot twee. Twee op de 120 dat valt toch reuze mee, nietwaar?

Met het schaamrood op zijn kaken zegt ons pestapie: ‘Ik zal voortaan goed nadenken alvorens wat te zeggen’.