STEK

Een van mijn kostbaarste bezittingen is mijn christusdoorn, de plant, die ik na de echtscheiding van mijn ex mocht meenemen. Ze wist wel wat ze weggaf want deze christusdoorn is een bijzonder krachtige agressieveling. Met ontelbare, zeer sterke, licht giftige doornen aan wel dertig kronkelende takken. Meer dan 50 jaar oud! Voor mijn ex vormde de plant een tè grote bedreiging. Het viel mij ook absoluut niet mee om de plant te verhuizen van Rotterdam Centrum naar Oost-Rotterdam. Mijn verhuismaatje Kawus, hij ruste in vrede, en ik hadden een paar stevige werkhandschoenen aangeschaft om haar van het kozijn met uitzicht op de Rotte te verplaatsen naar Rotterdam-Saai. Zij wilde het verhuisbusje niet in. Maakte zich breed  ... zette al haar stekels op. We kwamen er niet zonder kleerscheuren en schrammen vanaf.  

In middels staat Christa, want zo noem ik haar tegenwoordig, van vier hoog af naar een grasveld te staren.

Een paar maanden terug besloot ik een nakomeling te maken voor die oude Christa. Ik knipt het topje, circa tien centimeter, van een van haar priktakken af en liet dat zes dagen drogen op de vensterbank. Pal naast Christa. Lekker veilig! Ja toch?! Toen zette ik dat topje in een (jam)potje met aarde. Al snel kwamen er blaadjes aan het topje en zowaar het kindje (Ptie, een meisje) kreeg zelfs vier bloemetjes. Heel trots was ik. Ik vertelde mijn vriend Juan over de wording van Ptie. Sindsdien kon hij zijn ogen niet van haar afhouden. Als een kind zo blij was Juan dat hij Ptie mocht hebben. Juan en ik zien elkaar eens per veertien dagen. Nauwgezet houdt hij me op de hoogte van haar ontwikkeling. 

'Ze heeft er nu al weer twee priktakjes bij', vertelt hij met een glinsterende blik in zijn ogen.

Op mijn vensterbank gebeurt er echter iets verontrustends. Mijn grote, stoere Christa laat het plotsklaps afweten. Een groot aantal van haar kleine, ovale, frisgroene blaadjes vergeelt. Haar altijd zo strakke doorns voelen wat slapjes. Zal ze die kleine Ptie missen? Als de wiedeweerga knip ik weer een stekje, leg het weer te drogen enz. enz. Zet het stekje in een potje maar het stekkie verschrompelt jammerlijk. (hoogstwaarschijnlijk een verkeerde potje .... een pindakaaspotje) En Christa vergeelt ondertussen maar. Ik probeer het nog eens, nu weer met een jampotje en warempel, sinds een week slaat dat stekkie aan.

Ik  ben blij. Christa is  nu minder prikkelbaar en houdt haar blaadjes groen.