TWEE HEEL NARE BUREN.

Toch maar niet. Ik ga toch maar niet schrijven over die twee heel nare buren. Ze weten zelf wel hoe vervelend ze zijn. Ook houd ik er niet van om ze aan de schandpaal te nagelen. Zo negatief ben ik nu ook weer niet. Ik benoem hier wat kwesties, die ik als bewoner van dit appartement heb gehad. Of ik nu 'troubles' had met Jantje of Marietje maakt me niet uit. Soms is het iets om gelijk werk van te maken, soms denk ik lamaar zitten ... het zal vanzelf wel overgaan. Soms is er helemaal niks aan te doen.

 Ik houd van Indisch eten. Maar dag en nacht leven in de oriëntaalse geur van bami, nassi goreng, saté, daar heb ik geen zin in dus ik zal vrij snel bij de betreffende buren aan de bel trekken met de vraag of ze een degelijke afzuiger willen aanschaffen.

Een buur, die een hond heeft, die veelvuldig blaft, zal ik aanspreken. Ik luister zelf graag en veel naar muziek. Mijn speakers zet ik nooit te hard. Muziek met veel geblaf er doorheen is ellendig. Het is niet eenvoudig voor hondenbezitters om hun huisdier een toontje lager te laten zingen. Waar een wil is, is een weg. Dus komen we er meestal samen wel uit. Ook wil het nog wel eens gebeuren, dat een hond een plasje doet in de lift. Heel naar. Doch als het baasje de boel snel opruimt, is er niks aan de hand. Alleen gebeurt dat niet altijd. 

Ik ben een paar jaar goed bevriend geweest met een buurman. Om voor mij totaal onduidelijke redenen liet hij mij opeens in de stront zakken. Van de ene dag op de andere bleef hij weg. Niet een typisch buren-probleem, dat geef ik direct toe. Ik kan hier verder weinig aan doen, behalve dan een (dikke) middelvinger naar hem opsteken.

Er zijn ook buren, die een hekel hebben aan asielzoekers en immigranten. Zij stemmen op Wilders of Baudet. Van die buren moet ik niks hebben. Maar ... we leven in een vrij land. In Nederland mag je op de meeste achterlijke partijen gaan stemmen. Dus ... 

Onbekende buren pleuren, in het geniep, krantjes en reclameblaadjes, die ze niet willen, linea recta in de hal van de flat. Ik raap ze dan maar op en gooi ze bij mij thuis in de papierbak.

De meeste van mijn buren zijn netjes opgevoed. Een enkeling helaas niet. Die aso-buur staat in de lift en ziet mij aankomen. Er wordt dan niet even op mij gewacht. Neen, die buur gaat in z'n uppie met lift naar boven.

Een enkele buur verspreidt de roddel over mij, dat ik met iedereen in de flat ruzie heb. Ook tracht hij mij te pesten. Maar ik blijk niet de zwakkeling te zijn voor wie hij mij hield.

Het zijn nogal uiteenlopende kwesties. De ene komt meer voor dan de andere. Door open, eerlijk, relaxed en duidelijk te zijn naar mekaar valt er meestal wel mee te leven. Toch?!