Donderdag was ik voor het laatst taalvrijwilliger bij Het Huis van de Wijk. Er restte nog drie gesprekken met drie mannen, die Nederlands willen leren spreken. Luis uit Portugal, Georgis uit Syrië en Ayoub uit Irak. Al enkele jaren praat ik één uur per week uitsluitend Nederlands met hen.
Vijftien jaar geleden ben ik met dit werk begonnen. Met tientallen mensen heb ik in die jaren gepraat. Mannen en vrouwen uit alle uithoeken van de wereld. Turkije, Marokko, Polen, Afghanistan, India, China, Curaçao, Iran, Costa Rica, Rusland. Die laatste heb ik er na een half uurtje ‘uitgegooid’. Ik had geen zin om een Poetin aanhanger Nederlands te leren. Al die mensen waren al een tijdje in Nederland voordat ze bij mij kwamen converseren. Ze spraken een beetje Nederlands maar de durf om ‘los te gaan’ in het Nederlands was er niet. Daarvoor konden ze bij mij komen oefenen. Meestal na anderhalf à twee jaar kon ik ze los laten. Ze durfden.
‘Waar praat je met die mensen over?’ wordt me nogal eens gevraagd. De gespreks- onderwerpen van deze dag, de laatste dag dat ik samenspraak deed, waren exemplarisch.
Ayoub, 50, met Arabisch als moedertaal, vertelde dat zijn zoon (6), gisteren, hard tegen een mevrouw was opgebotst en vervolgens op zijn achterhoofd was gevallen. Er ontstond daar een supergrote bonzende bult. ‘Naar het ziekenhuis’ riep de een, ‘ijsblokjes opleggen’ riep de ander. Ayoub deed het allebei en de eerstehulpverpleger oordeelde: ‘niks aan de hand: houd je even rustig, jongen’.
Het viel niet mee voor Ayoub om dit voorval in het Nederlands te vertellen … zeker met die voor hem zo moeilijk uit te spreken ‘g’s’.
Luis, (56), de Portugees. Het is elke keer weer zwoegen voor hem. Hij ergert zich er aan dat hij woorden met ‘ui-klank’ niet goed kan uitspreken. We spraken vandaag over ‘gezond en lekker eten’ en daar kwamen nogal wat ‘uien’ in voor. Hij gelooft het zelf niet maar heeft het heel goed gedaan.
Georgis (58) uit Syrië, met Arabisch als moedertaal heeft woensdagavond het Nederlands elftal zitten aanmoedigen. Met zijn Nederlandse buren. Oranje speelde tegen England en verloor. Georgis heeft in korte tijd bij mij de grootste progressie gemaakt. Vanaf het moment, een half jaar geleden, dat hij het Nederlands paspoort kreeg, ging hij als een speer
Now it ‘s all over.’ This was the last time.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten