HET IS DE TOON ...

Bot, lomp, agressief, assertief, directief. Ik wil van iemand iets gedaan krijgen of aan iemand iets duidelijk maken. Het pakken van de juiste toon lukt me niet altijd. 

Mijn jongste zus heb ik al jaren niet gezien. Zij mij ook niet. In Spijkenisse woont ze. ‘Zo lang je daar woont,’ zei ik, al weer jaren geleden, ‘zal je me daar niet zien. Ik wil nog niet in Spijkenisse begraven worden’. Dat heeft ze opgevat als een persoonlijke belediging. Weet ik nog niet zo lang. Een paar weken terug stuurde ik haar een zoet getint mailtje: ‘Ik wil je heel graag weer eens zien, zus. Ik kom gewoon naar Spijkenisse. Zeg maar wanneer’. Tot op heden reageerde ze niet.

Een vriendelijk contact ontlook met een buurvrouw. Ik hielp haar aan een tafeltje, dat ze hard nodig had. Ik kreeg een door haar zelf gemaakt schilderij. Best mooi. Ik nodigde haar uit bij mij een bakkie te komen doen. Allemaal leuk en aardig. Totdat ik op facebook zag zij sympathiseerde met Wilders en zijn PVV. Abrupt was elk vriendschappelijk gevoel voor haar uit mijn lijf verdwenen. Afkeer van haar borrelde bij me op. Ik stapte direct op haar af om de koffie-afspraak te cancelen. Ze kreeg haar eigen schilderij weer van me terug. Dat moest ik absoluut niet aan mijn muur hebben hangen. Op een bijna verontschuldigende toon zei ik haar, dat ik met iemand met haar politieke sympathie niet voor mijn plezier om kan gaan, sorry. Ze was overdonderd. Ruim anderhalf jaar geleden speelde deze scene zich af. Elk contact wordt sindsdien gemeden.

Ik sta vlak voor haar in de lift. Tineke, een leuke, sportieve buurvrouw. Zó dichtbij kwam ik niet eens zo vaak bij mijn geliefde. Face to face staan we nu. Met een lief stemmetje stel ik haar de foute vraag:

‘Rook je, Tineke?’    

‘Neen, hoezo?’

‘Je hebt zoveel rimpels in je gezicht. Komt nogal veel voor bij rokende mensen’.

‘ Nou, ik rook dus niet! Ik wordt ouder. Dus komen er steeds meer rimpels'.

‘Oh ... ja’

Kort na de begrafenis van haar man Piet, vertelde Tineke me dat hij laaiend geweest was op mij, vanwege die rimpels in de lift. Tineke kon hem er ter nauwernood van weerhouden mij af te maken.

C’est le ton qui fait la musique …. maar niet altijd.