Elly en ik zien en groeten elkaar regelmatig in het trappenhuis. Nooit in de lift. Ook lopen we een enkele samen van het metrostation naar huis. We hebben het dan over koetjes en kalfjes: over het weer (nu eens zus, dan weer zo), hoe lang we al in ons bejaarden huis wonen (zij 15 jaar, ik 10 jaar), waar we werken (zij: Aafje, ik: Corridor), hoe oud we zijn (zij: over de vijftig; ik ook) en over onze hobby’s (zij: fietsen, ik: ook en film kijken).
Elly en ik leren elkaar beter kennen sinds ze begin dit jaar lid is geworden van Optisport. We trainen vaak op de zelfde tijd. Zo af en toe blijven we bij een apparaat hangen en babbelen wat.
Ik vond het leuk om te horen dat Elly een sprookje
geschreven had. Iemand is bezig het te illustreren. Het sprookje is al
lang af maar ze heeft geen haast met publiceren.
‘Ik schrijf ook’, zei ik, ‘elke dag een verhaaltje’. Haar
ogen gingen glimmen toen ik dat zei. Ze buigt zich meer naar me toe, om alles wat
ik er over zeg, goed te horen. ‘Wat ik schrijf is een combinatie van fictie en dagboek. Elke dag een nieuw stukje zet ik op mijn blog’.
Ze reageerde niet erg enthousiast op wat ik haar vertelde
over de Bob Dylanfilm ‘A complete unknown’ . Bob is een idool van mij. Elly
kent hem wel maar ze is geen fan. Ze is van een jongere generatie. Toch
verleidde een vriendin van haar om die film samen te gaan zien. Dat ze het
beiden niet droog konden houden, vond ik leuk om te horen.
‘Kom vanmiddag ook kijken, Jos! Lachfilm in het buurthuis: ’Un P'tit Truc en Plus’. Elly’s broer vond hem
hartstikke leuk. Okee, ik houd helemaal
niet van lachfilms en al zeker niet van Franse lachfilms. Ik doe Elly een lol
en ga kijken. Wat krijg ik te zien: twee criminelen op de vlucht, die zich
verschuilen in een bus met vakantievierende mongolen. Halverwege de film stap
ik op. Kotsmisselijk inmiddels … Elly trouwens ook … ook zij vond het een kutfilm,
vuilnis, met een te hoog poep en pies gehalte en een belediging voor mongolen.
‘Sorry hoor Jos, maar mijn broer ….’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten