zaterdag 7 september 2024

Serie: Een Rotterdamse bios in de 60’s & 70’s. Deel 18: Gespikkelde beer.

Zoals gewoonlijk liggen ze onderuitgezakt op hun stoeltjes met hun poten over de leuning van de stoel voor ze. Er waren al snoep- en chipsverpakkingen de zaal in gemikt. Nu zitten ze om beurten flesjes cola flink te schudden, met de duim op de opening. Als ze hun duim weggehalen wordt de halve inhoud van zo’n flesje de zaal in gespoten. Dolle pret!


Die ‘lol’ is de druppel die de emmer doet overlopen voor een van de ‘normale’ bioscoopbezoekers. De man, die enkele rijen meer naar voren zit, staat op. Hij maakt de jongens duidelijk dat ze moeten kappen. De rotzooitrappers lachen hem midden in zijn gezicht uit. De man loopt naar ze toe … nog voordat hij wat kan zeggen vraagt een van de herrieschoppers:

’Weet je wat een gespikkelde beer is?’

Op zijn antwoord wordt niet gewacht. De relschopper spuugt hem een hoeveelheid fijngekauwde pinda’s in zijn gezicht. De klootzakkies gaan helemaal uit hun dak. Woedend gaat de man de spuger te lijf maar die gast wordt geholpen door zijn vriendjes.

Dan blijkt die 'normale' bioscoopbezoeker niet alleen te zijn. Een vijftal van zijn maten in de zaal komt hem te hulp. Voordat de pestapen kunnen worden opgepakt, rennen ze laf de bioscoop uit ... achtervolgd door zes agenten in burger. Die achtervolging hoefde niet zo lang te duren. De lastpakken waren onder invloed. Niet de allersnelsten dus.

De agenten hebben zich op een nabijgelegen donker parkeerterreintje flink uitgeleefd op die vervelende mannetjes.

Sindsdien waren de zaterdagavonden weer gezellig in Lumière.


Morgen: Deel 19. Goed nieuws.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten