’Drie maal balkon hier voor die mevrouw met die rode gebreide muts en die heer met dat grappige zwarte petje?
’Twee maal stalles alstublieft.’ Koos scheurt dan ook tegelijk de controlestroken af. In de winter had hij van die handschoenen aan waarvan de vingers waren afgeknipt.Als een voorstelling uitverkocht is dan bast hij dat ook: ‘
‘Zaal uitverkocht; dames en heren, zaal Lumière uitverkocht!' Het is een keer gebeurd dat tegelijk met deze mededeling zijn kunstgebit uit zijn mond floepte en verdween in de menigte wachtenden:
‘Hé, kom es effe méé zoeken naar me kunstgebit,’ baste hij dan tegen z'n collega's. Voor Koos had iedereen dat graag over:
‘Personeel! Mogen we er even bij!! Kijk goed uit waar u gaat staan, anders is Koos zijn gebitje naar de maan!’
Ondanks Koos’ indrukwekkende gestalte, zeker als hij op zijn kissie staat, is er elke zaterdagavond stront aan de knikker. Het is maar een klein groepje rotzooitrappers dat altijd weer in staat is om de zaterdagavond te verzieken. Het zijn altijd dezelfden. Ze moeten wel onder invloed van drank of drugs zijn geweest.
Het begon al in de rij voor de kaartjes: niet netjes in de rij gaan staan. Beurt afwachten? Neen, gelijk voorpiepen. Eenmaal binnen schreeuwerig, druk doen. Stoeien. ‘Per ongeluk, expres’ andere, bedaarde, argeloze bioscoopbezoekers omverduwen. In de zaal óók weer te keer gaan en de zojuist gekochte popcorn de zaal in pieken. Het is elke zaterdagavond hetzelfde liedje. De ouvreuses kunnen deze etterbakken gewoon niet aan.
Maar … vanavond gaat het anders aflopen dan voorheen. Deze avond zal het publiek niet de dupe worden van die klootzakkies. Koos heeft enkele van zijn maatjes, Rotterdamse (ex)-politieagenten, gevraagd om in burger aanwezig te zijn bij de eerste avondvoorstelling. Indien nodig komen ze in actie tegen die dronken, gedrogeerde droppies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten