HUN PAKKIE AN!

Onze minister van Migratie en Asiel, tevens omvolkingsdeskundige, mevrouw Faber, is bezig het asielbeleid volledig in de soep te laten lopen. Ze weigert de Spreidingswet te gebruiken om gemeenten in Nederland asielzoekers te laten op te nemen. Zij is verantwoordelijk voor de asielzoekers die al in Nederland zijn. Ze weigert ook maar een hand uit te steken voor die mensen. Zelf belt ze geen burgemeesters om opvangplekken te regelen. Ze doet niks. Het enige wat ze, als een soort Ma Flodder, tegen de pers zegt over die burgemeesters en hun houding tegenover asielzoekers: ‘Dat is hun pakkie an.’ Zo schuift ze haar verantwoordelijkheid op een gênante wijze af. Een willekeurige maatschappelijk werker zou om zo’n uitspraak op staande voet ontslagen worden.

Alsof het oorlog is, of er een watersnoodramp is, gaat ze de asielcrisis uitroepen, terwijl het aantal asielzoekers de laatste jaren juist aan het afnemen is. Het lijkt op dit moment mèèr omdat er te weinig opvangplekken zijn. Dat komt omdat die Faber de Spreidingswet niet wil benutten.

Ik schaam me om Nederlander te zijn met zo’n Faber aan het bewind. Een mevrouw die alleen maar kwetsbare mensen wil terugduwen in hun ellende. Een minister die de taak, waarvoor ze staat, het in goede banen leiden van migratiestromen, zelf saboteert.
En de kiezers, vooral de laagst betaalden, zijn er zo vreselijk blij mee dat mevrouw Faber asielzoekers en migranten gaat tegenhouden, terugsturen.
De laagstbetaalden hebben oogkleppen op. Zij kijken alleen maar naar het migratie-beleid. De laagbetaalde (PVV)-kiezers hebben nog niet in de gaten dat ze door Wilders belazerd worden waar ze bij staan: de in verkiezingstijd door hem gedane beloftes komt hij niet na:

Het eigen risico in de zorg wordt niet afgeschaft maar gehalveerd …, over een paar jaar pas.
Tandartszorg komt niet in het basispakket.
Geen verhoging minimumloon.
Geen verhoging huurtoelage.
Geen lagere AOW-leeftijd.
Geen vroegpensioenregeling.

Wilders is behalve een racist ook een onderdanige loopjongen van ‘onze’ miljonairs, miljardairs en ontiegelijk rijken. Deze groep is ook dolblij is met deze regering, omdat die door belastingmaatregelen enorm begunstigd wordt.

Voor mij persoonlijk is dit kabinet een drama. Ik sport graag, ga vaak naar theater, lees veel (boeken en kranten), op al die zaken komt een btw verhoging van maar liefst twaalf procent. De trein gaat me zes procent meer kosten. Verder gaat wèl de huur omhoog maar komt er dus geen verhoging van de huurtoeslag.

Dit kabinet voert Nederland in een sneltreinvaart naar de verdommenis.

SERIE 'OPA & OMA' DEEL 26. KLUSSEN.

 

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal

 

Deel 26. Klussen.

Wat voorafging.

Maria is verkracht en daardoor zwanger. Ze wordt ‘opgeborgen’ bij de nonnetjes. Maria verlangt naar haar baby’tje.   Ephraïm, een non, ‘ontfermt’ zich over haar. Samen kopen ze babykleertjes. Maria baart Kareltje en gaat bij een rijke familie (in ’t Hout) wonen en werken. De familie is goed voor haar. Ze wordt verliefd op meneer in ‘t Hout … tegelijk raakt ze ook in verwarring ... ze heeft wisselende stemmingen.

Ene Joop Kikkerd komt drukwerk afleveren. Mevrouw speelt met Kareltje. Dat lijkt Maria te raken … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. Ze verzwijgt de huisarts haar zelfbeschadiging. In een nare droom worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.

Kareltje brult iedereen wakker; hij is niet in zijn ledikantje en Maria slaapt nog diep. Meneer in ’t Hout is boos: ’Dit moet afgelopen zijn.’  Haar liefde voor die man is gelijk over.

Maria, Joop en Kareltje wandelen. Hij gaat Maria met de auto naar haar moeder in Den Bosch brengen.  Er is een roddel over Joop:  Joop is een pedo. Maria is sceptisch. Onderweg naar Den Bosch praten ze erover. Joop raakt een beetje van slag. Hij kent de roddel. Twee gassies hebben leugens opgehangen. De politie was al bij Joop maar ze kunnen niks bewijzen.

Maria’s oudere zus, Rika, is een ouwe vrijster. Ze flirt met Joop. Maria’s moeder herinnert zich raadselachtige verplaatsingen van dieren thuis, net zoals nu met Kareltje gebeurt. En steeds was Maria in de buurt. Zij en Joop praten op de terugweg over de ‘verplaatsingen’. Maria onthult Joop dat haar verkrachter tevens de vader van Kareltje  is. Zou er een verband zijn tussen de verkrachting en de ‘verplaatsingen’? 

Kareltje ligt alwèèr niet in zijn bedje. Maria raakt hierdoor in verwarring. Ze heeft, doordat hij door haar verkrachter verwekt is, wisselende gevoelens voor haar zoontje.

Maria gaat naar haar huisarts voor het slaapwandelen. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater.

Maria reageert goed reageren op de medicatie. Ze wordt energieker, wil ‘haar vleugels’ uitslaan. Samen met een leuke man in een klein huisje, daar droomt ze van.

Joop wordt door twee mannen in elkaar geslagen.  Buurman Klaas weet dat de gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Een volgende keer ga je er aan, viezerik’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. Joop likt zijn wonden en steekt de hand in eigen boezem. Hij is aangeklaagd voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook de misbruikte  kinderen hebben hun zegje gezegd. Minderjarigen mogen niet getuigen. Klaas was wèl getuige van het afrossen van Joop.

Joop wordt vrijgesproken. Ten onrechte, dat weet hij. Zijn gedachten schieten alle kanten op. Één ding is zeker: hij heeft nu het vertrouwen van Maria. Inmiddels lijkt de woonwens van haar verwezenlijkt te worden.

In de auto, op weg naar de poffertjeskraam, pakt peuter Kareltje alles wat hij pakken kan, tot afgrijzen van Joop. Het trio laat zich de poffertjes goed smaken. Joop doet Maria daar een aanzoek om te gaan samenwonen

Deel 26. Klussen.

Ze wilden eerst gaan samenwonen, Joop en Maria, maar beiden vinden ze het uiteindelijk toch wat netter om eerst te trouwen. Op een gegeven moment, zo’n twee maanden na het poffertjes-uitje,  blijkt Maria zwanger te zijn … van Joop. Zij geven allebei grif toe nooit met een ander naar bed te zijn gegaan. Dan móét er wel getrouwd worden, vinden ze allebei en een beetje snel ook, want met een uitpuilbuik voor de  ambtenaar van de burgerlijke stand staan vindt ze tamelijk gênant.  In januari is Maria ongeveer vier maanden; dan is ze nog enigszins toonbaar.

Aan het opknappen van die Wattstraat hebben ze nog flink wat werk gehad. Maria heeft geluk dat haar zus Rika bereid is een paar weken voor Kareltje te zorgen, anders zouden ze het niet redden. Het valt voor Maria echter niet mee haar kleine manneke los te laten en dan nog wel zo lang.

Het is hard werken en het is ook léúk, zeker als de vrienden van Joop komen helpen en ... ja, zelfs meneer en mevrouw van ’t Hout steken de handen uit de mouwen. Joop heeft zijn vrienden gecharterd voor het witten en het overige verfwerk. Maria zorgt voor voldoende eten en drinken tijdens het werk, variërend van koffie met koek tot een borrel of een pilsje met wat hartigs. Dat vindt Maria nu eenmaal  leuk: ervoor zorgen, dat die noeste werkers niets tekort komen. Dat zit Joop alleen niet zo lekker, merkt Maria. Joop vindt dat Maria een beetje overdrijft.  Ze schenkt soms wel twee of drie maal koffie bij en zet een paar kratten bier neer waaruit onbeperkt gedronken kan worden. Ook koek en kaas ligt er voldoende onder het motto: ’neem en eet, zolang de voorraad strekt.’ Maria gaat er van uit, dat als die vrienden ons niet  helpen, we het werk òf met z’n tweeën moeten doen òf we moeten voor het werk mensen inhuren en dat kunnen we niet betalen.

Eerst wordt Joop steeds stiller, vervolgens gaat hij lopen vitten op Maria, haar kleding, haar haardracht en dan gaat hij lelijk lopen kijken. Ja, hij krijgt dan echt een lelijke kop  .. en als Maria dat dan tegen hem zegt wordt hij grof ... dan moet ze haar kop houden. Wat blijkt:  Joop is jaloers. Jaloers, omdat Maria naar zijn idee te goed is voor zijn vrienden … Joop krijgt zelf op een gewone avond nooit meer dan één kopje koffie en één biertje of een borrel van haar … dat is toch wel heel erg zielig, nietwaar? Maria moet er hartelijk om lachen. Druk kan ze zich er niet om maken.

Vanavond wil ze de vitrages voor de keukenramen afmaken en de maten opnemen voor de overgordijnen in de verschillende ruimtes.

 Wat een vreemd mannetje is die Joop toch eigenlijk, denkt Maria. Aan de ene kant wil hij graag hulp en als hij die hulp eenmaal heeft, dan voelt hij zich tekort gedaan en is hij die hulp liever weer kwijt dan rijk.

 

Morgen: Deel 27. Tongzoenen.