ARTIESTEN.

Toen ik vijftien jaar was, kwam Hans Kabel in mijn leven. Een neef. De enige zoon van Annie, een overleden zus van mijn moeder.  Hans was een paar jaar ouder dan ik. Hij was wat met mij van plan. Hans had een goocheldoos. Bijna alle trucjes uit die doos kende hij: een knoop uit een touw laten verdwijnen, een kaart raden die iemand in zijn hoofd had genomen, een heleboel blauwe balletjes uit zijn mond halen. Ook haalde hij een zakdoek uit mijn broekzak, die ik er zelf nooit had in gestopt. Trucjes leren hoefde ik niet. Ik moest Hans alleen maar assisteren: ‘Hooggeëerd publiek hier is de wereldberoemde goochelaar Abi Kadobra’. Want zo wilde Hans graag genoemd worden, als hij optrad.

Een optreden met alléén goochelen vond hij te weinig. Hans bedacht een zangduo: de Hajo’s (van Hans en Jos). Ook wist hij al dat we voor bejaarden moesten optreden.

Het liedje ‘Ik wil een cowboy als man’ van Ria Valk leek mij zelf wel leuk om te doen. Maar Hans vond dat niks voor een jongen van mijn leeftijd. ‘Jonge jongens willen nooit een geen cowboy als man, tenzij ze homo zijn,’ zei hij. Van homo’s had ik toen der tijd nog nooit gehoord. 

Twee songs moesten er zeker in volgens Hans: ‘Ik heb eerbied voor jouw grijze haren’ en ‘Een moederhart een gouden hart.’  Deze twee songs gingen we instuderen en tegelijkertijd gingen we flyeren bij alle verpleeg- en verzorgingshuizen. Daar wilden we graag de Hajo-show’ laten zien. Binnen twee weken waren we volgeboekt. Twee keer per week traden we (gratis) op . Het werd een succes. Het is dat de meeste toeschouwers te terminaal waren maar uit die tevreden bekkies konden we duidelijk afleiden dat ze zeer content waren met ons optreden.  Hans wilde er nog wel een paar weken aan vastplakken maar ik was het zat. Ik leerde in die tijd ook de muziek kennen van Bob Dylan en de Rolling Stones en daar ging mijn hart toch steeds meer naar uit dan naar de gezapige producties van Gert en Hermien. Hans weigerde pertinent mijn favorieten  bij de oudjes ten gehore te brengen. Onder de naam Hazojo (Hans zonder jos) ging hij verder. Op zijn achttiende stopte hij er abrupt mee, om hopman bij de scouting te worden.