HET MOOISTE MEISJE VAN DE KLAS.

Op de toneelschool was ze het mooiste meisje bij mij in de klas. Haar toekomst was een zorgeloze vanzelfsprekendheid. Buiten kijf. Behalve Liesbeth zaten er nog dertien meisjes bij mij in de klas.

Alle hetero jongens uit mijn klas lieten hun geile fantasieën met Liesbeth zo vlak voor het slapen gaan, de vrije loop. Zeker weten!

Het was gewoon zo: eerst kwam Liesbeth en dan op grote afstand kwamen de andere dertien, ex aequo … in het grote peloton.

Ik moet heel eerlijk zeggen, voor mij persoonlijk kwam vrij kort na Liesbeth een heel mooie jongen over de finish, op wie ik ook een beetje verliefd was. Ik wist het toen nog niet zo helemaal zeker of ik nou ‘hé’ of ‘ho’ was. Dat heb ik trouwens nog steeds. Die twijfel. Maar tot op heden trekken de dames nog altijd aan het langste eind. Zeker, ze waren stuk voor stuk mooi maar bij lange na niet zo mooi als Liesbeth.

Óók mijn ‘echte liefdes’ konden niet aan haar uiterlijk tippen. Liesbeth was twee druppels water Brigit Bardot, in haar hoogtij dagen. Vòòr haar zeehondentijd zal ik maar zeggen.

Wij eersteklassers telden eigenlijk niet mee voor Liesbeth. Ze was niet alleen mooier maar ook groter dan ons allemaal. Ze had van dat (blonde) getoupeerde haar, dat maakte haar nog eens een stuk langer. Zelfs langer dan ik, want ik was met mijn 1.90m veruit grootste jongen van de klas. Ze zag ons gewoon niet staan.

Letterlijk keek ze óver onze hoofden heen naar de ‘mannen’ van het derde en vierde jaar. In de pauze en na schooltijd leek ze zich altijd prima met die knakkers te vermaken.

Voor een regie-opdracht van school kies ik een scène uit het toneelstuk ‘What’s up darling’ van John Daniels-Young. Daarvoor heb ik een ‘lelijk wijf’ en een ‘lekker wijf’ nodig. Dat ‘lelijke wijf’ is zo gepiept: dat wordt Sonja, een dommig, klein, foeilelijk klasgenootje. Voor dat ‘lekkere wijf’ verzamel ik al mijn moed en vraag Liesbeth.

‘Nee hebbie. Ja kejje krijgen, toch?.’

Ze keurt me zowaar een blik waardig. Zie ik het nou goed? Bloost ze nou?

‘Zullen we het er morgen verder over hebben, eh … dinges …hoe heet je ook al weer?

‘Jos.’

‘Ja, sorry hoor, Jos ik moet nu gaan, want ik heb een afspraak met Herman’.

Met Herman bedoelt ze Herman van Veen, die cabaretier. Dat is haar vriend.