Ik kan het niet nalaten om nog even een kijkje te nemen bij het stadhuis.
Niet iedereen is meegegaan naar de trouwzaal. Als ik me goed herinner kunnen er ook niet zo veel
mensen in die zaal. De eerste bruiloftgangers komen trouwens al weer naar buiten. Dat is niet eens zo raar
want we zijn inmiddels een half uurtje verder.
Naast de ingang van stadhuis zie ik die zonderlinge man van
zoëven de trap oplopen … zijn lange regenjas heeft hij niet meer aan … het
regent ook niet meer.
Blanke man, grijze baard: opvallend hier tussen de
overwegend donkere mensen hier. Ook qua kleding is hij duidelijk een dissonant.
De kleding van deze man is in vele opzichten paradoxaal te noemen. Van boven:
wit overhemd, stropdas, colbert en een hoofddoekje. Van onderen: rode Nikes,
geitenwollen sokken en een opvallend kleurrijke slobberbroek, iets te kort voor
een lange, iets te lang voor een korte broek.
Onder het hoofddoekje pluizen warrig
grijze haren. Met zijn baard zou hij model kunnen staan voor Kapitein Iglo.
Het zojuist getrouwde paar treedt breed lachend kinderen
tegemoet, die op het bordes rijstkorrels
en confetti op het stel laten neerdalen. De musici spelen ’Daar komt de bruid’
en hun kennissen ‘tatatatatataën’ dit lied uit volle borst mee.
De baardman bukt zich over zijn tas en rommelt er wat ik.
Met in zijn hand een donker voorwerp,
staat hij in twee grote stappen, voor het kersverse echtpaar. Van
dichtbij nu vuurt de baardman grote rode verfklodders af op het geshockeerde stelletje.
Verfklodders uit een paintballwapen!
Vervolgens besmeurt hij zichzelf met het laatste beetje rode verf. Surveillerende politieagenten en door het
bruidspaar ingehuurde veiligheidsfunctionarissen, arresteren hem en voeren hem
af naar het nabijgelegen politiebureau.
Op de pc van de baardman valt weinig te ontdekken. Veel
onnozele schrijfsels en veel paintball - exercities. Allemaal op zijn zolder. Video-opnamen
vertonen hem druk in de weer met ‘paintballen’. Onder het slaken van
oerwoudkreten beschiet hij posters van sterren, doorgaans zwarte sterren, als
Opprah Winfrey, Aretha Franklin, Eddy Murphy en Denzel Washington. De enige
uitzondering daarop is de witte Vader Abraham, die hij de laatste drie weken
regelmatig onder ‘onder vuur’ heeft genomen op zijn zolder.
Mensen schrik aanjagen is
duidelijk een obsessie van de baardman.
Tegen de man en vrouw, die vandaag trouwden, verklaart de
baardman geen enkele rancune te koesteren. Het stel is gewoon op de verkeerde tijd op de verkeerde
plaats. In de Antilliaanse gemeenschap, heerst, geheel begrijpelijk, grote
verontwaardiging over deze actie; de gemeenschap ziet in deze actie:
‘het zoveelste bewijs van de verregaande minachting jegens
een voormalige groep landgenoten, die
tot op de dag van vandaag in onbeveiligde toestand heen en weer
geslingerd blijft worden tussen hoop en vrees; onophoudelijk en onacceptabel!’
Aldus citaat uit het dagblad ‘De Hollandse Antilliaan’.
Door die krant te lezen weet ik nu ook waarom er zoveel bekijks was bij die huwelijksvoltrekking
in het Rotterdamse Stadhuis?
Het zijn twee grote Antilliaanse tv-persoonlijkheden die vandaag
trouwen. Sidney Salditch en Amanda Virtensin.
In Nederland zijn ze nauwelijks
bekend. In de Antillen vormen ze het
razend-populaire presentatie-duo
van de Antilliaanse variant van ‘Opsporing Verzocht’. Vandaar ook dat ze zo
vaak in Nederland te vinden zijn.
Hoe vergaat het de baardman? De man heeft er flink voor
moeten boeten. Hij staat na de schadeloosstelling van 25.000 euro voor dat bruidspaar
flink in het rood. Naast het levenslange
paintball-verbod, kreeg hij nog een werkstraf opgelegd: twee weken graffiti
verwijderen bij Pro Rail. Daarna krijgt hij meteen ‘levenslang’ sociaal asiel
in een Benedictijnenklooster in
Rochefort du Gard in Zuid-Frankrijk.
