Vier weken geleden was ik ook al in Den Haag. Ik stond daar met , met 99.999 anderen in een rode lijn. Toch blijft de Nederlandse overheid ‘Israël’ de hand boven het hoofd houden en is Nederland medeplichtig aan de volkerenmoord (genocide) in de Gaza.
Vandaag ben ik dus weer gegaan, nu met 149.999 anderen, om
de druk op de Nederlandse overheid op te voeren. Ik heb niet de illusie, dat na
twee van die grote demonstraties, de overheid om zal gaan.
Het kan ook helpen om bedrijven te boycotten, die
medeplichtig zijn aan de genocide in de Gaza: HP, Siemens, Chevron, Caltex, Texaco,
Google, Barclays, Disney, MacDonald, Pizza hut, Domino’s Pizza en Burger King.
De organisatie heeft de demonstranten wederom verzocht iets roods aan te trekken om de
onderlinge eenheid te symboliseren. Maar net als
vier weken terug ben ik in het zwart. Ik hèb niks anders! Althans, dat dacht ik.
Want als ik bijna in Den Haag ben, realiseer ik me dat ik wel degelijk iets roods in huis heb.
Namelijk: mijn Sparta-petje. Volgende keer beter. Dan ga ik voor G.A.Z.A.!
De demonstranten vormen een dwarsdoorsnede van de
Nederlandse samenleving. Dat vind ik
prachtig. Dat geeft ook aan hoe breed dit
protest gedragen wordt.
Onderweg worden voornamelijk Engelstalige leuzes gescandeerd.
Eerlijk gezegd houd ik daar niet van. Nederlandstalige leuzes heb ik liever. Maar
goed, het past ook weer wèl bij de internationale deelname aan deze
demonstratie.
-
Holocaust
is no excuse for genocide
-
Every
time the media lies! Another child in Gaza dies.
Met een surveillerende politieagente praat ik even terloops.
Ze moet meelopen, opletten en snel doorseinen als er iets mis dreigt te gaan.
Enige tijd later ging het opeens goed mis. Ik loop tegen een Amsterdammertje
aan, zo’n paaltje in het trottoir weetjewel en val plat op mijn bek. Met bloedrode knieën,
ellenbogen en handen als gevolg … zo voldoe ik dan onbedoeld toch nog aan het
verzoek van de organisatie.
Klein leed natuurlijk in vergelijking met … . Met zo veel hulptroepen
om me heen, die gelijk op zoek gaan naar
pleisters en desinfecterende middelen. Maar dat is niet nodig, want ik viel vlakbij een EHBO-post.
Ik loop de demonstratie moeiteloos uit. Geen centje pijn.
Ja, nu ik dit zit te schrijven, au … overal pijn.
‘Geen aanstelleritis!’
Het goede gevoel van deze middag stilt die pijntjes gewoon!
