Mijn reisje is vandaag een stuk concreter geworden. De luchtvaartmaatschappij Easy Jet stuurt me de boarding tickets. Ik vlieg vanaf Schiphol. Een vriendin waarschuwt me om niet zo open en bloot over mijn vakantie te schrijven ‘Het dievengilde leest mee! Pas op, Jos!'
Een schoonzus van me, een nogal wantrouwig typetje, dacht dat ik door mijn openheid, misschien wel eens heel aardige mensen op een idee zou kunnen brengen. Allebei de dames waren er van overtuigd,
dat de verzekering de schade in dat geval niet zou dekken. ’De gelegenheid maakt de
dief’ en ik creëerde die gelegenheid
zelf. Ik ga in dit stukje dan ook beslist niet verklappen wanneer ik op reis ben.
Ik bedacht me daarentegen, dat ik de meest waardevolle spullen in mijn huis best zo lang bij mijn buren zou kunnen stallen. Bijvoorbeeld de koel-vriescombinatie bij Hilde en mijn wasmachine bij An. De nog zo nieuwe inductieoven mag misschien bij Manuela boven. Ze wil vast ook mijn sapcentrifuge en citruspers even hebben… zij is dol op sapjes. Elisabeth, van beneden, vraag ik voor mijn drumstel, kan ze gelijk een beetje oefenen. Ik hoop dat Cas m’n gouden Boeddhabeeldjes in huis wil nemen. Tsja, en meer waardevolle spullen heb ik eigenlijk niet.
Ik denk, dat een beetje inbreker zijn bed niet uit komt voor een waterkoker, een knoflookpers van het Kookpunt, een tweedehands koffiefilterapparaat, een magnetron of een lg-smart-tv … hoewel … die smart tv is ook wel prijzig, daar moet ik nog een buurvrouwtje voor zien te charteren … misschien wil Lucille hem (of haar)wel een paar weken gebruiken of Marijke, zij vindt zoiets ook wel leuk voor eventjes, denk ik zo.
Later bedacht ik me nog dat het eigenlijk helemaal niet nodig is om m’n wasmachine bij An neer te zetten. Die gaat een simpele ‘uithaler’ bij mij toch never-nooit de deur uit sjouwen. Heb ik dan zo gauw niks voor An? … nou … weetje wat, ik vraag of ik mijn die dure winterjassen bij haar in de klerenkast mag hangen. Vindt ze vast wel goed. An is niet zo moeilijk. En, o, ja, mijn baardtrimmer en twee scheerapparaten, best eitje-kwaliteitje alledrie, die laat ik thuis. Gradus heeft vast wel een plekkie om die apparaten zestien dagen voor me op te slaan.
Kijk eens aan! Zo heb ik voor dat zielig-beetje waardevolle
spullen van me, een veilig plekkie bedacht’. Kan ik 1 augustus met een gerust hart naar Edinburgh vertrekken.
