Toevallig had iedereen in de metrowagon iets naast zich op zijn bankje neer gelegd. Ik was de enige met een vrije plek naast me. Hij was net ingestapt, bij Schenkel. De metro reed alweer en de man zocht al schommelend een zitplaatsje. Impulsief klop ik met mijn linkerhand op de vrije plek naast mij. Hem zo uitnodigend om naast mij te komen zitten.
‘Uw benen willen niet
meer zo, hè?
’Nee, het is meer me evenwicht. Ik heb medicijnen voor mijn hoge
bloeddruk en die zijn weer slecht voor mijn nieren en daar ga ik dus van
slingeren. ’
‘Ik heb óók moeite met mijn balans. Bij mij komt het door
slaappillen. Slik ze al bijna 25 jaar. Kan
niet meer zonder.
Opeens kijkt hij me aan en vraagt hoe oud ik ben.
’74,’ zeg ik. Daar kijkt hij duidelijk van op zijn neus.
‘Ik ben 73.’ Reageert hij een beetje teleurgesteld. Hij had vast
gedacht de oudste van ons tweetjes te zijn.
Nu we hier toch even
tot elkaar veroordeeld zijn, vraag ik hem of hij, net als ik, alleen woont.
‘Neen, ik woon samen met mijn tweelingbroer.’
‘O, dat lijkt me nog eens leuk.
‘Ja, dat zou op zich best leuk kunnen zijn ….’ een miniem
zenuwtrekje doet zijn hoofd dan twee maal kort achtereen ‘neen’ schudden
…tegelijkertijd balt hij zijn rechterhand tot een krachtige vuist … ’Tsja… vòòr
die tijd woonde ik samen met onze
moeder. Na haar dood werd dat huis wat te duur en te groot voor me. Toen ben ik
bij mijn tweelingbroer, die altijd alleen heeft gewoond, ingetrokken. Vandaar
natuurlijk ook’.
Ik laat het onderwerp maar rusten. Duidelijk te pijnlijk
voor hem.
Als we station Blaak binnen rijden beklaagt hij zich er over
dat ze gekort werden op hun AOW toen ze
bij elkaar introkken. Nu krijgen ze samen 2.400 euro AOW bruto per maand. Twee alleenstaanden
krijgen 2.800,= euro. Dat zit hem lelijk dwars. Tot drie keer toe moet ik die
AOW-riedel van hem nog aanhoren. Zeker omdat ik zijn verontwaardiging niet luid
en duidelijk deel.
Nee, voor mij is dat niet meer als normaal. Toch?
We waren inmiddels bij Beurs. Daar moest hij er uit. Geen
idee waarom. Hoefde ik ook niet te weten. Zo te zien had ie niet echt iets nodig.
Nou ja, geld misschien.
‘Het beste met uw balans!’
‘Hou u goed vast hè!’
