MAG DAT?

 Ach ja, mooie vrouwen. Ik ben geen twintig meer. Het is tijd om me koest te houden. Lezen, televisie kijken, wandelen en … zoals ik hier en nu doe: letters aaneen rijgen.

Schrijven mag ik over:

hoe ik geniet van een mooie opera, waarin prachtige aria’s worden gezongen door internationaal gerenommeerde sopranen en tenoren. Hoe het publiek op de stoeltjes gaat staan juichen en om meer vraagt.

Over de hoge snelheden die  jong en oud op hun elektrische fietsen proberen te scoren. Ik zet er wat over op papier. Waarom niet? De dertiger die met zijn fat-bike vijftig rijdt en de tachtiger die net zo makkelijk de veertig haalt. Veel te hard en al heel vaak dodelijk. Mag ik toch noteren? Nietwaar?

Over de papegaai als huisdier. Kan ik, mag ik rustig rapporteren dat dat moeilijkheden geven zal. Deze vogel is een groepsdier en wordt lawaaierig als hij alleen in een  kooi zit.. Kan een hele dag hinderlijk kreisen, zelfs al wordt hij in een kartonnen doos gestopt. Ook uw buren kunnen dan niet zonder gehoorbeschermers.

Dat ik allergisch ben voor ultra-rechts, die vermaledijde PVV, daar wil ik over schrijven en dat mag ook allemaal en dat doe ik ook. Die fascisten, rascisten, die willen dat Nederlanders voor de Nederlanders blijft. Als je als buitenlander honger hebt of met de dood wordt bedreigt, laten ze je gewoon stikken.

Ik mag beschrijven hoe heerlijk het in mijn keuken ruikt als ik balletjes gehakt met knoflook en ui aan het braden ben. En hoe de buurvrouw verrukt op mijn keukenraam tikt en zegt hoe lekker ze mijn ballen vindt ruiken. (Sic)

Ik weet er niet veel vanaf. Toch zal ik er zo af en toe wat over schrijven. Klimaatverandering. Insecten, planten, dieren sterven uit. Het wordt steeds droger hier. Het ijs op de polen smelt. Hoe lang kan ik nog op 4^e wonen?

Maar wat ik als 74 jarige man beslist niet in mijn hoofd moet halen is stukjes schrijven over mijn intiemste verlangens, over liefde, warmte, tederheid. Maar ook over botte geilheid, lust, wilde masturbatie-fantasieën. Niemand hoeft het te lezen. Niemand zal het willen lezen. Ik schijf het alleen maar voor mezelf .

Een stukje schrijf ik met het woord ‘beffen’: Niemand wil het lezen. Het aantal lezers daalt meteen van 969 naar 0.

Ik ben blij dat ik morgen 75 ben.

ZWEETBAND.

Ik doe eens gek. Ik doe een zweetband om mijn hoofd. Niet omdat ik nou zoveel zweet, neen, gewoon omdat ik het me leuk vind staan. Zo’n band bedekt een pittig deel van mijn kale knar. Verder is het grappige, dat aan alle kanten m’n haren er onderuit steken, zodat het de indruk wekt dat ik nog aardig nog wat haar heb. Zelfs boven op mijn hoofd, staan die weinige haren nog stoer overeind. Tsja, een mens kan soms raar doen, al zeg ik het zelf.

Ik moet heel eerlijk zeggen, dat die haren het niet allemaal uit hun eigen doen. Ze worden geholpen door FIX&SHINE , high gloss wax van L’Oréal. Dat vinger ik dan uit dat potje en masseer het op mijn hoofd. Volgens het deksel van dat potje ‘shapes & polishes’ het mijn haren en geeft het een ‘strong hold’. Nou, kijk eens aan! Op het dekseltje staat niet eens dat je er ook nog wilde krullen van krijgt en dat zie ik zo voor eigen ogen gebeuren.

En dat alles voor nog geen vijf euro. Bij het Kruidvat had ik mazzel want de potjes waren in de aanbieding: twee voor de prijs van één. Ik heb er per ongeluk dríé voor de prijs van één meegenomen. Een grote meneer van kleur, met een speldje van een kanariepiet op zijn revers, volgde me wantrouwig. Niet ten onrechte. Maar tevergeefs. Want ik had in de allereerste minuut dat ik daar binnen was al één potje tot op mijn enkels in mijn wijde sportbroek laten zakken. Toen stond die man uit tropische gebieden nog in trance uit zijn neus te vreten. Ik heb nu voorlopig genoeg wax voor een jaar. Zo veel van dat spul hebbie nou ook weer niet nodig voor het mooie.

Op het moment dat ik dit schrijf, begint een bladblazer oorverdovend veel lawaai te maken op het grasveld achter mijn appartement. Van zijn baas moet de bladblazer gehoorbeschermers op. Aan mij als slachtoffer wordt niet gedacht. Ik moet die herrie minstens een uur dulden.

Gek word ik er van. Ten einde raad smeer ik maar wat van die wax in m’n oren en trek die zweetband er overheen, dan is het net te doen.

Atte Nojen!