BLOEDLINK.

Over schapen lees ik dat ze hier te lande momenteel wellustig doodgebeten worden door wolven. Voor de dorst . Hun bloed wordt gedronken. Met de schapenvacht kunnen wolven klaarblijkelijk niks. Als oud vuil wordt het rest-schaap achter gelaten in het weiland.

Wolven moeten weggehouden worden bij ons. Mensen zijn te kwetsbaar voor die beesten. Ze mogen er van mij wel zijn. Dat wel. In een soort kooi als in de dierentuin of half in het wild, vind ik ook prima. Hoge stevige hekken, waar ze niet over kunnen klauteren. Met een stroomstootje. Precies genoeg om ze te laten schrikken. Ik was geregeld te vinden in bosrijke gebieden in Brabant of op de Veluwe. Maar zoals het nu is ga ik daar niet meer voor mijn lol wandelingen maken. Ja, je weet maar nooit.

In ons Kralingse bosje hoef ik niet bang te zijn voor boze wolven. Hier zijn ze gewoon niet. Maar waar het hier wel van het sterft is: van de muizen. Ga eens rustig een uurtje op een bankje zitten, tussen twee willekeurige afvalbakken in dan zie je muizen uit alle windrichtingen rennen naar hun voedsel in de afvalbakken. Maar gevaarlijk? Welneen! Van geen kanten. Het heeft aan de ene kant wat engs en aan de andere kant ook weer wat koddigs.

In het Kralingse Bos komt het gevaar niet van de wolf maar van mensen zelf. Mij word als fietser soms het bloed onder de nagels vandaan gehaald. Alle fietspaden slippen dicht met mensen, die lopen met kinderwagens en bakfietsen. Met babbelende en telefonerende wandelaars. Met joggers (soms zelfs wel met tientallen tegelijk). Met snelwandelaars. Met baasjes die hun hond uitlaten of andersom.

Bel ik op mijn fietsbel; krijg ik geen reactie.

Roep ik ‘Hallo!! Dit is een fietspad, hoor!!’
Dan krijg ik als weerwoord: ‘Waar moet ik anders heen?’ of héél respectloos: ‘Kom es van je fiets, lul, dan kan je een beuk krijgen.’

Soms is er voor mij als fietsers werkelijk geen doorkomen aan. Gevaarlijke situaties levert het op. Bloedlink.

Dat heeft de gemeenteraad doen besluiten tot een proef met hoge hekken langs de fietspaden en voetgangersroosters aan het begin en eind van elk fietspad. Het gaat voorlopig om een proef van maximaal één jaar, tot zolang als de wolf zich hier nog niet vertoont.

SERIE 'OPA & OMA' DEEL 27. TONGZOENEN.

 

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal

 

Deel 27. Tongzoenen.

Wat voorafging.

Maria is verkracht en daardoor zwanger. Ze wordt ‘opgeborgen’ bij de nonnetjes. Maria verlangt naar haar baby’tje.   Ephraïm, een non, ‘ontfermt’ zich over haar. Samen kopen ze babykleertjes. Maria baart Kareltje en gaat bij een rijke familie (in ’t Hout) wonen en werken. De familie is goed voor haar. Ze wordt verliefd op meneer in ‘t Hout … tegelijk raakt ze ook in verwarring ... ze heeft wisselende stemmingen.

Ene Joop Kikkerd komt drukwerk afleveren. Mevrouw speelt met Kareltje. Dat lijkt Maria te raken … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. Ze verzwijgt de huisarts haar zelfbeschadiging. In een nare droom worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.

Kareltje brult iedereen wakker; hij is niet in zijn ledikantje en Maria slaapt nog diep. Meneer in ’t Hout is boos: ’Dit moet afgelopen zijn.’  Haar liefde voor die man is gelijk over.

Maria, Joop en Kareltje wandelen. Hij gaat Maria met de auto naar haar moeder in Den Bosch brengen.  Er is een roddel over Joop:  Joop is een pedo. Maria is sceptisch. Onderweg naar Den Bosch praten ze erover. Joop raakt een beetje van slag. Hij kent de roddel. Twee gassies hebben leugens opgehangen. De politie was al bij Joop maar ze kunnen niks bewijzen.

Maria’s oudere zus, Rika, is een ouwe vrijster. Ze flirt met Joop. Maria’s moeder herinnert zich raadselachtige verplaatsingen van dieren thuis, net zoals nu met Kareltje gebeurt. En steeds was Maria in de buurt. Zij en Joop praten op de terugweg over de ‘verplaatsingen’. Maria onthult Joop dat haar verkrachter tevens de vader van Kareltje  is. Zou er een verband zijn tussen de verkrachting en de ‘verplaatsingen’? 

Kareltje ligt alwèèr niet in zijn bedje. Maria raakt hierdoor in verwarring. Ze heeft, doordat hij door haar verkrachter verwekt is, wisselende gevoelens voor haar zoontje.

Maria gaat naar haar huisarts voor het slaapwandelen. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater.

Maria reageert goed reageren op de medicatie. Ze wordt energieker, wil ‘haar vleugels’ uitslaan. Samen met een leuke man in een klein huisje, daar droomt ze van.

Joop wordt door twee mannen in elkaar geslagen.  Buurman Klaas weet dat de gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Een volgende keer ga je er aan, viezerik’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. Joop likt zijn wonden en steekt de hand in eigen boezem. Hij is aangeklaagd voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook de misbruikte  kinderen hebben hun zegje gezegd. Minderjarigen mogen niet getuigen. Klaas was wèl getuige van het afrossen van Joop.

Joop wordt vrijgesproken. Ten onrechte, dat weet hij. Zijn gedachten schieten alle kanten op. Één ding is zeker: hij heeft nu het vertrouwen van Maria. Inmiddels lijkt de woonwens van haar verwezenlijkt te worden.

In de auto, op weg naar de poffertjeskraam, pakt peuter Kareltje alles wat hij pakken kan, tot afgrijzen van Joop. Het trio laat zich de poffertjes goed smaken. Joop doet Maria daar een aanzoek om te gaan samenwonen.

Er moet nogal wat opgeknapt worden in het kleine huisje van Joop en Maria. Ze krijgen veel hulp. Maria zorgt goed voor de ‘inwendige mens’. Tè goed volgens Joop.

Deel 27. Tongzoenen.

Maria weet nog precies op welke avond haar nummer twee is verwekt. Het is in ieder geval niet een avond waarop andere mannen hadden geholpen met hun huis. Na zo’n avond is Joop te gestrest en geïrriteerd van jaloezie. Dan zat hij met een lelijke kop boos te wezen. Maar het gaat ook wel eens anders. Er zijn ook avonden zonder hulp. Tja, het is haast ongelooflijk maar dan is Joop een totaal ander mens. Hij zingt, schenkt koffie in voor Maria en zit zo af en toe gezellig te babbelen. Als Joop en Maria dan rond de klok van elf samen zijn, weet zij wel, welke kant Joop op wil. Veel mèèr dan normaal luistert hij aandachtig naar Maria en gaat serieus in op wat zij zegt. Meestal schenkt Joop dan een wijntje voor haar in en neemt zelf een pilsje.  ‘Maria,’ vraagt Joop dan, op zijn manier zwoel: ‘wil je een paar lekkere stukjes oude kaas snijden?’

Lang duurt het dan niet meer of Joop komt in actie.  Aan het aanrecht staat Maria de stukjes kaas te snijden als Joop haar vraagt of de kaas lekker pittig is. Zachtjes legt Joop dan zijn handen op haar heupen.  Voor Maria was dat van het zelfde laken een pak. Zó voorspelbaar als het maar zijn kan. Joop kust Maria in haar nek en zij voelt nu al aankomen, dat hij wellustig haar borsten gaat 'kneden' en tegelijkertijd zijn kruis tegen haar billen wrijft. 

Het hoofdstuk ‘tongzoenen’ komt er nu aan en als Maria één actie te smerig voor woorden vindt, dan is het wel tongzoenen. Ze weet nog niet helemaal zeker of dat nou alleen aan Joop ligt. Misschien is het met iemand anders wèl lekker maar dat weet ze niet want ze heeft tot nu toe alleen nog maar met Joop gezoend. Maria is net klaar met het snijden van de blokjes kaas, als Joop haar wil gaan zoenen. Ze draaide dan abrupt om en stopt Joop een stukje oude kaas in zijn mond, zodat de dreiging van Joops tongzoen even afgeslagen is.

Wat staat Maria nu precies tegen in Joops tongzoen? Vooral twee dingen: de grootte en de smaak  van de tong. Joop heeft een groot hoofd, dus ook een grote tong.  Maria heeft maar een klein mondje en met zo’n grote tong er in, wordt het nogal benauwd. Verder smaakt de tong van Joop naar sigaren en dat vindt ze ronduit goor.   

Dat gekneed in  haar borsten en gewrijf tegen haar billen: het gaat haar allemaal gauw de keel uithangen; het moest nu maar eens afgelopen zijn.

Eigenlijk is er maar één dag per maand waarop Maria graag ...  maar dan ook  heel erg graag  vrijde: de dag van haar eisprong, dan is ze zo opgewonden, dat Joop bij wijze van spreken alleen maar naar haar hoeft te wijzen of ze ligt al voor hem klaar. Het is op zo’n dag dat het eerste kindje van Maria en Joop in de Wattstraat wordt verwekt.

 

Morgen:   Deel 28. Getrouwd.