SERIE: ‘EEN ROTTERDAMSE BIOS IN DE 60’s & 70’s. DEEL 7: INPIEPER.

Zo’n indringertje gaat meestal niet zonder slag of stoot van zijn veroverde stoel af maar Sonja deinst er vanmiddag niet voor terug om de film te laten stopzetten. Gelukkig draait nu nog een ‘Tom en Jerry’-film in het voorprogramma. Ze geeft een seintje aan Martin, in de cabine; die zet de film meteen stop en doet ook gelijk het  grote licht aan. De boosdoener zit voor de hele zaal voor lul. Iedereen gaat zich er dan, luidkeels joelend, mee bemoeien en kiest partij voor de ouvreuse…..natuurlijk helemaal als die ouvreuse er toevallig zo lekker uitziet als Sonja. Zusje Sonnee komt er dan ook nog even bij en voor de stevige sexy  tweeling is het een fluitje van een cent om de indringer onschadelijk te maken door hem tussen hen in te nemen en geruisloos de bioscoopzaal uit te slepen. De politie is inmiddels ook gewaarschuwd en er staat een politiewagen klaar om de onruststoker mee naar het bureau te nemen. Verder doet de politie niet veel met het gebeuren. Proces verbaal wordt opgemaakt meer niet. Dan wordt ie weer vrijgelaten. Net als ze met winkeldieven doen. Als het een beetje tegen zit piept hij de volgende voorstelling weer naar binnen. Al met al is het voor de biosleiding te veel werk om èlke inpieper voor de rechter te slepen.

Eén inpieper krijgt nu wèl een proces aan zijn broek, want die is onderhand twintig keer naar binnengeglipt en dat moet nu maar eens afgelopen zijn. Hoe krijgt hij het voor elkaar zou je zeggen? Nou heel simpel: met slimme vermommingen, brilletje, baardje, snorretje, hoedje, petje mutsje, konijnentandjes (echt waar!) en steeds weer tuint het personeel er in.  

Petra was maar wat blij met de hulp van de tweeling, alléén had ze het echt niet geklaard. Voor haar was het eigenlijk de eerste keer dat ze zo’n heibel meemaakt op haar werk.

In de pauze van de film komt die man, die recht had op die bewuste stoel naar Petra toe en stopt haar een briefje van 5 gulden in haar hand:

‘Omdat jullie zo je best voor mij hebben gedaan; eerlijk delen met die andere twee hè?!’

Dat is een pittige fooi, haast net zo veel als een kaartje kost.

 

Morgen Deel 8: Seven up. 

SERIE 'OPA & OMA' DEEL 27. TONGZOENEN.

 

Voorgaande delen van de serie ‘OPA & OMA’ nog eens lezen? Dat kan! Deze serie wordt ook gepubliceerd op mijn blog: ‘stukkiejee.blogspot.com’.  Daar kan de serie ‘Opa & Oma’ vanaf deel 1 nog eens gelezen worden.

Door daar op de knop ‘oudere blogs’ rechtsonder te drukken krijg je telkens meer voorgaande afleveringen van de serie te zien.

Ook eerder ‘werk’ van mij kan je daar lezen. Met de knop ‘homepage’ kom je dan weer terug bij het meest recente verhaal

 

Deel 27. Tongzoenen.

Wat voorafging.

Maria is verkracht en daardoor zwanger. Ze wordt ‘opgeborgen’ bij de nonnetjes. Maria verlangt naar haar baby’tje.   Ephraïm, een non, ‘ontfermt’ zich over haar. Samen kopen ze babykleertjes. Maria baart Kareltje en gaat bij een rijke familie (in ’t Hout) wonen en werken. De familie is goed voor haar. Ze wordt verliefd op meneer in ‘t Hout … tegelijk raakt ze ook in verwarring ... ze heeft wisselende stemmingen.

Ene Joop Kikkerd komt drukwerk afleveren. Mevrouw speelt met Kareltje. Dat lijkt Maria te raken … maar het is schúldgevoel, dat haar beroert. Ze verzwijgt de huisarts haar zelfbeschadiging. In een nare droom worden haar gevoelens ‘duivels’ vergoeilijkt.

Kareltje brult iedereen wakker; hij is niet in zijn ledikantje en Maria slaapt nog diep. Meneer in ’t Hout is boos: ’Dit moet afgelopen zijn.’  Haar liefde voor die man is gelijk over.

Maria, Joop en Kareltje wandelen. Hij gaat Maria met de auto naar haar moeder in Den Bosch brengen.  Er is een roddel over Joop:  Joop is een pedo. Maria is sceptisch. Onderweg naar Den Bosch praten ze erover. Joop raakt een beetje van slag. Hij kent de roddel. Twee gassies hebben leugens opgehangen. De politie was al bij Joop maar ze kunnen niks bewijzen.

Maria’s oudere zus, Rika, is een ouwe vrijster. Ze flirt met Joop. Maria’s moeder herinnert zich raadselachtige verplaatsingen van dieren thuis, net zoals nu met Kareltje gebeurt. En steeds was Maria in de buurt. Zij en Joop praten op de terugweg over de ‘verplaatsingen’. Maria onthult Joop dat haar verkrachter tevens de vader van Kareltje  is. Zou er een verband zijn tussen de verkrachting en de ‘verplaatsingen’? 

Kareltje ligt alwèèr niet in zijn bedje. Maria raakt hierdoor in verwarring. Ze heeft, doordat hij door haar verkrachter verwekt is, wisselende gevoelens voor haar zoontje.

Maria gaat naar haar huisarts voor het slaapwandelen. Ze krijgt medicijnen en  een verwijsbriefje voor de psychiater.

Maria reageert goed reageren op de medicatie. Ze wordt energieker, wil ‘haar vleugels’ uitslaan. Samen met een leuke man in een klein huisje, daar droomt ze van.

Joop wordt door twee mannen in elkaar geslagen.  Buurman Klaas weet dat de gebroeders van Ooijen Joop mishandeld hebben. ‘Een volgende keer ga je er aan, viezerik’, roepen ze Joop na. Klaas, sjouwt hem naar zijn huis. Joop likt zijn wonden en steekt de hand in eigen boezem. Hij is aangeklaagd voor seksueel grensoverschrijdend gedrag. Ook de misbruikte  kinderen hebben hun zegje gezegd. Minderjarigen mogen niet getuigen. Klaas was wèl getuige van het afrossen van Joop.

Joop wordt vrijgesproken. Ten onrechte, dat weet hij. Zijn gedachten schieten alle kanten op. Één ding is zeker: hij heeft nu het vertrouwen van Maria. Inmiddels lijkt de woonwens van haar verwezenlijkt te worden.

In de auto, op weg naar de poffertjeskraam, pakt peuter Kareltje alles wat hij pakken kan, tot afgrijzen van Joop. Het trio laat zich de poffertjes goed smaken. Joop doet Maria daar een aanzoek om te gaan samenwonen.

Er moet nogal wat opgeknapt worden in het kleine huisje van Joop en Maria. Ze krijgen veel hulp. Maria zorgt goed voor de ‘inwendige mens’. Tè goed volgens Joop.

Deel 27. Tongzoenen.

Maria weet nog precies op welke avond haar nummer twee is verwekt. Het is in ieder geval niet een avond waarop andere mannen hadden geholpen met hun huis. Na zo’n avond is Joop te gestrest en geïrriteerd van jaloezie. Dan zat hij met een lelijke kop boos te wezen. Maar het gaat ook wel eens anders. Er zijn ook avonden zonder hulp. Tja, het is haast ongelooflijk maar dan is Joop een totaal ander mens. Hij zingt, schenkt koffie in voor Maria en zit zo af en toe gezellig te babbelen. Als Joop en Maria dan rond de klok van elf samen zijn, weet zij wel, welke kant Joop op wil. Veel mèèr dan normaal luistert hij aandachtig naar Maria en gaat serieus in op wat zij zegt. Meestal schenkt Joop dan een wijntje voor haar in en neemt zelf een pilsje.  ‘Maria,’ vraagt Joop dan, op zijn manier zwoel: ‘wil je een paar lekkere stukjes oude kaas snijden?’

Lang duurt het dan niet meer of Joop komt in actie.  Aan het aanrecht staat Maria de stukjes kaas te snijden als Joop haar vraagt of de kaas lekker pittig is. Zachtjes legt Joop dan zijn handen op haar heupen.  Voor Maria was dat van het zelfde laken een pak. Zó voorspelbaar als het maar zijn kan. Joop kust Maria in haar nek en zij voelt nu al aankomen, dat hij wellustig haar borsten gaat 'kneden' en tegelijkertijd zijn kruis tegen haar billen wrijft. 

Het hoofdstuk ‘tongzoenen’ komt er nu aan en als Maria één actie te smerig voor woorden vindt, dan is het wel tongzoenen. Ze weet nog niet helemaal zeker of dat nou alleen aan Joop ligt. Misschien is het met iemand anders wèl lekker maar dat weet ze niet want ze heeft tot nu toe alleen nog maar met Joop gezoend. Maria is net klaar met het snijden van de blokjes kaas, als Joop haar wil gaan zoenen. Ze draaide dan abrupt om en stopt Joop een stukje oude kaas in zijn mond, zodat de dreiging van Joops tongzoen even afgeslagen is.

Wat staat Maria nu precies tegen in Joops tongzoen? Vooral twee dingen: de grootte en de smaak  van de tong. Joop heeft een groot hoofd, dus ook een grote tong.  Maria heeft maar een klein mondje en met zo’n grote tong er in, wordt het nogal benauwd. Verder smaakt de tong van Joop naar sigaren en dat vindt ze ronduit goor.   

Dat gekneed in  haar borsten en gewrijf tegen haar billen: het gaat haar allemaal gauw de keel uithangen; het moest nu maar eens afgelopen zijn.

Eigenlijk is er maar één dag per maand waarop Maria graag ...  maar dan ook  heel erg graag  vrijde: de dag van haar eisprong, dan is ze zo opgewonden, dat Joop bij wijze van spreken alleen maar naar haar hoeft te wijzen of ze ligt al voor hem klaar. Het is op zo’n dag dat het eerste kindje van Maria en Joop in de Wattstraat wordt verwekt.

 

Morgen:   Deel 28. Getrouwd.

EEN MAN ALLEEN.

Met een pepermolen zo groot als een honkbalknuppel maakt hij zijn tartaartje wat pittiger. Het is een indrukwekkende aanblik: de kleine, stevige Jeroen bezig te zien met die design-pepermolen. Jeroen kookt vandaag. Hij heeft de tartaartjes met opzet niet gekruid. ‘Die speciale kruidensmaken verdwijnen allemaal tijdens het bakken. Kruid je vlees maar onder het eten, ik zet wel wat op tafel’.

Zout, peper (in die molen dus) een basilicumplantje en knoflookpoeder. Ik breng het tartaartje op mijn bord op smaak. Van mij had hij het vlees samen met de knoflook mogen bakken. Mijn vriend Jeroen maakt meestal wel iets lekkers. De ene week eet hij bij mij, de andere week ik bij hem . Dat doen we al jaren zo. Om precies te zijn 23 jaar. We eten lekker en daarna gaan we uit: meestal wordt dat een bioscopie, soms gaan we naar theater en heel af en toe naar een pop- of jazzconcert.

Vanavond gaan we naar de film; het is begin maart: een van de aangeprezen films is ‘A single man’. Het eten van vanavond is niet slecht. Jeroen heeft het zich alleen niet zo moeilijk gemaakt. We eten sperziebonen, caesarsalade, (oven)patat en een tartaartje. Als nagerecht heeft hij twee ‘karnetoetjes’ gekocht bij de Aldi. Die film, ‘A single man’, die we zo gaan zien gaat over een man, een vijftiger, homoseksueel, die te horen krijgt dat zijn vriend, zijn levensgezel, een veertiger, bij een auto ongeluk om het leven gekomen is.

Nu zijn vriend, van wie hij zielsveel houdt, om het leven is gekomen, is zijn leven niet meer waard om geleefd te worden. Hij wil nu zelf ook dood. Vanaf de eerste minuut van de film is hij bezig met het regelen van zijn suïcide. Daar is hij zo gedreven mee bezig dat hij er zowaar nog lol in krijgt ook.

Na het eten wassen we samen even af; gewoon, ouderwets de vaat doen in een teiltje met een soppie, een borsteltje, een afdruiprek en een theedoek. Zo’n afwasmachine vinden we allebei wat decadent. Alleen als we een maand niet zouden afwassen, zou de afwasmachine vol zitten. Nee dan doen we het liever met de hand en elke dag; dat vinden we nog gezellig ook. Vandaag mag ík lekker met mijn handen in het warme sop.  Jeroen droogt af. Als de afwasser klaar is, vandaag ben ik dat dus, gaat ie koffie zetten. Daar hebben we een Braun koffiezetapparaat voor, zo een met een reservoir voor koud water, een houder voor filter en koffie, met daaronder een glazen koffiekan en er is natuurlijk een systeempje, dat het koude water opwarmt en naar de koffie leidt. Nooit zetten we meer dan twee kopjes tegelijk: een voor Jeroen en een voor mij. Gelijk opdrinken als het klaar is. Koffie is toch kokendheet het lekkerst. Een enkele keer nemen we in de loop van de avond nog een bakkie. Van Senseo of koffiepads moeten we niks hebben … slappe kouwe koffie is niks voor ons. Vanavond trouwens geen tweede bakje. ‘Jeroen,’ zeg ik, ‘we moeten nu echt gaan, anders komen we te laat voor de film.’

‘Ja, we gaan ook zo’, zegt Jeroen, ’ maar voor we gaan, wil ik je eerst nog even lekker vasthouden … jij bent zo’n ontzettend lieve vriend … ik hou heel erg veel van je … en zou je voor geen goud willen missen.’