Toen ik nog een jongeman was beschouwde ik bejaarde mannen
over het algemeen als armzalige stumperds. Grijs, kaal, gerimpeld, krom, stram,
mank, jampot-brillenglazen, kruk, dikke pens, handfiets, grijze kledij (geen 50
tinten), hoedje, petje, stropdas, wit overhemd, Javaanse Jongens, sigaren, pijptabak
met toffeesmaak en tot op het bot zo bang voor schade aan zijn Dafje voor de
deur door roekeloos ballende jongelui. Respectloos.
Ik heb er als jongeman nooit zo erg op gelet maar
liefkozingen bijvoorbeeld … werd er op straat eigenlijk wel eens gevreeën? Ook
iets als vreugde … ik heb de gezichten van de mij omringende mensen zelden of
nooit zien stralen.
Toen ik jong was, deden m’n gedachten wel eens een sprong
naar voren, naar de tijd, dat ik pakweg 75 jaar zou zijn. Hoe zal het leven dan
zijn? Eerlijk gezegd, dacht ik, dat het leven van mij als oudere net zo ‘z’n
gangetje’ zou gaan als dat van die oude mensen in mijn jeugd: ziek, zielig, nooddruftig,
saai, traag, chagrijnig, verveeld, van de ene feestdag naar de andere hobbelend,
eindeloos in trance, babbelen over ziek zijn en beter worden, eenzaam èn
moederziel alleen zijn.
Ik had nooit verwacht, dat mijn leven op mijn 75e
nog zo feestelijk zou zijn. Met leuke activiteiten, sportief, cultureel, sociaal
ook. Volop leven in de brouwerij. Ik zeg wel eens, en niet eens gekscherend: ‘ik
kom elke dag een uur tekort.’
Ik heb toffe mensen om me heen. Doe leuke dingen. Bier drinken, fietsen,
wandelen, bios, sportschool, theater, fotograferen, koken, uit eten. Met mannen
of vrouwen, maakt niet uit. Ook in mijn uppie kan ik me goed vermaken: boeken,
krant lezen, koken, eten, planten, tv kijken, stukje schrijven.
Het was voor mij als jongeman absoluut onvoorstelbaar, dat een
oude krakkemikkige man van in de zeventig nog een beetje verliefd zou kunnen worden
op een vrouw in zijn omgeving.
Nu ik zelf zo oud ben verbaast, me dat niet meer. Niet op
allemaal, maar zeker op vier van de zes vrouwen waar ik mee om ga, ben ik ‘een
beetje verliefd’. Op de één iets meer dan de ander. Dat dan weer wel.
