ZINGEN.

 Popkoor.

Ik kom vanochtend niet op gang. Mijn hoofd zit potdicht en mijn ademhaling gaat stroever dan anders. Ik moet iets gaan doen. Fietsen naar Nesselande bijvoorbeeld. Daar is straks, van half elf tot 12 uur het Badkamer(pop)koor. Voor een tientje per keer zing ik daar mee.

Het is normaal een half uurtje fietsen daarheen. Vandaag doe ik er drie kwartier over. Ik heb zware benen.

Een keer per maand word er gezongen, gemiddeld met z’n twintigen. Natuurlijk weer met veel te weinig mannen (4). Ook bij dit koor is het zo dat je niet per sé hoeft te kunnen zingen om mee te mogen doen. Bladmuziek lezen hoeft al je al helemaal niet te kunnen.

We zingen mee met de songs die de koorleider kiest en afspeelt op z'n geluidsinstallatie. De lyrics lezen we af van een groot powerpoint presentatiescherm.

Nog steeds voelde ik me niet helemaal jofel tijdens de eerste twee slome nummers:

Yesterday

I said something wrong, now I long for yesterday

En

Avond

Ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof, ik geloof in jou en mij.

Maar de derde song: 

Hit the road Jack schudde me flink al behoorlijk wakker:

Hit the road Jack. And don’t you come back no more, no more, no more

Bij het vierde nummer  

Rock around the clock was ik warm gelopen. Ik merkte dat ik stond te zingen en te swingen, zoals ik ook wel eens 'in trance' doe tijdens een optreden van een coverband van de Stones.

We’re gonna rock, rock, rock, ‘till broad daylight

Mijn favoriete band, the Stones, staat tot op heden helaas nog niet op het repertoire.

Deze keer zongen we nog:

I want to break free

I can’t get used to livin’ without you by my side.

Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder 

Voor degene met z’n mateloze trots. Op z’n risicoloze hoge toren.

 Kom van dat dak af .

Janne Jansen zijn vrouw was een koorddanseres

 Zoutelande

Ik ben blij dat je hier bent, ik ben blij dat je hier bent, ik ben blij dat je hier bent

 

Zingen doet wonderen.

Weer helemaal fris, opgewekt en vrolijk fietste ik naar de super. Bananen kopen. Vanochtend at ik de laatste op.

EEN KLEIN DINGETJE

Laat in de middag, tien voor half vier, heb ik  een afspraak met mijn huisarts. Voor een klein dingetje. Ik ben drie jaar bij haar. Ze heeft net zo’n chagrijnige kop als Sanne Wallis de Vries. Ze is te onzeker om vriendelijk te kunnen zijn. Om vijf over half vier, een kwartier te laat dus, zie ik haar komen aanlopen over het gangetje tussen de spreek- en wachtkamer. Geen doktersjas aan vandaag maar een spijkerbroek  en een vrolijke zomerse bloes.  Ze is nu nog maar een stap verwijderd van de wachtkamer. Precies hèt moment voor haar namaaksmile: ‘Goedemiddag, meneer Jee, komt u maar mee?.’

‘Dat rijmt,’ lach ik … natuurlijk reageert ze daar niet op.  Ik doe in haar spreekkamer mijn oortjes uit. ‘Verjaardagscadeautje van mijn zoon’, wijs ik naar die oortjes. ‘Leuk’, zegt ze.

‘Alleen niet zo goed voor mijn oren zeker?’

‘Inderdaad.’

‘Daarom ben ik hier ook … voor mijn oren of liever gezegd, voor mijn linkeroor, dat zit potdicht. Ik denk dat het uitgespoten moet worden.’

Met een valse glimlach zegt ze op haar belerende doktersmaniertje: ‘U weet toch zeker wel, meneer Jee, dat u, als uw oor moet worden uitgespoten, eerst een paar nachten met een watje, ingedruppeld met olie, in uw oor moet slapen.’

‘Nee, dokter, dat weet meneer Jee niet en dat is ook nog nooit door een arts tegen me gezegd.’

‘Tsja, op deze manier zal het niet meevallen, hoor.’   

Haar valse lachje van zojuist is nu ver te zoeken. Met haar tong tussen haar tanden spuit ze warm water in mijn oor, met haar medicinale waterpistool. Onder mijn oor houdt ze een metalen schaaltje,  zo een, waaruit wij thuis rundvlees met vette jus serveren. In dit schaaltje moeten brokjes oorsmeer met het warme water terecht komen. Het gaat niet zoals ze wil. De godvers spetteren uit haar ogen en omdat het alsmaar niet lukken wil, spuit ze steeds warmer water mijn oor in, tot het zo heet is dat ik spontaan begin te fluiten. Dit is het signaal voor haar om de pijp aan Maarten te geven. ‘Het gaat zo niet, meneer Jee. Er zit nog veel meer smeer in uw oor maar ik krijg het er nu niet uit. Voor de volgende behandeling adviseer ik u dringend om een paar nachten met een oliewatje in uw oor slapen. Dan is het voor mij fluitje van een cent om u te verlossen van uw doofheid. Maakt u op het secretariaat maar een afspraak voor over twee weken.’

Goed, dag dokter.

Dag meneer Jee.