OPGEZEGD.

Ik heb gisteren mijn lidmaatschap van de SP (de Socialistische Partij) opgezegd. De meesten van mijn lezers, met name mijn lezeressen, zijn absoluut niet geïnteresseerd in mijn politieke voorkeur. Wanneer zij de woorden ‘Wilders’, 'BBB'of ‘Poetin’ scannen, tikken ze mijn stukje gelijk weg. Het zijn mijn slechtst gelezen schrijfsels. Geen probleem. Haak gerust af! Ik ga met de overblijvers verder.

De SP heeft in de Tweede Kamer ingestemd met een naar de Nazi-praktijk riekende motie van de VVD’er: Bente Bekker. Alle linkse, sociaal democratische partijen stemden tegen. De fractie van de SP stemde, samen met de PVV, VVD, BBB, CDA, NSC ,CU in en zorgde er zo voor dat die motie werd aangenomen.

En is dat dan zo vreselijk? Om daar nou je SP-lidmaatschap voor op te zeggen. Ja! Volmondig ja. Want het is racisme. In die motie wordt de regering verzocht om gegevens over culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders, met een migratieachtergrond, bij te houden. Bijvoorbeeld door het SCP (Sociaal Cultureel Planbureau) te vragen dit (periodiek) te onderzoeken.

O ja? Welke normen en waarden zouden dat dan moeten zijn?

Homoseksualiteit in de ogen van Amsterdammers of mensen uit Staphorst?

Economische opvattingen zoals van een CEO op de Zuidas, of die van een actief vakbondslid?

De culturele wensen van iemand die 4 keer per jaar een opera bezoekt, of iemand die elke kans aangrijpt om naar de camping te gaan?

Een liefhebber van foebele of van klaverjassen?

En let op: Alléén de gegevens van Nederlanders met een migratie-achtergrond moeten volgens de motie bijgehouden worden.
Gênant. Er wordt hier van uit gegaan dat alleen Nederlanders met een migratieachtergrond zich niet conformeren aan Nederlandse normen en waarden.

Er zijn ook oer-Hollanders die zich niet conformeren aan de Hollandse normen en waarden. Georganiseerde tegenstanders van asielzoekerscentra en voorstanders van Zwarte Piet: in diverse regio’s bekogelen ze burgemeesters en wethouders met stenen en/of vuurwerk. Waarom hoeft het SCB geen onderzoek te doen naar die ‘brave’ Oer-Hollanders.

Hitlers nazi-regime verplichtte bijna honderd jaar geleden Joden om een dikke 'J' in hun paspoort te laten stempelen. Roma moesten er een 'R' in laten zetten. Dat maakte het later de NSB in de Tweede Wereldoorlog makkelijker om die mensen op te pakken, te deporteren en te vernietigen.

Als de motie Bekker uitgevoerd gaat worden krijgt een Syrische vakbondsactivist een ’S’ en een Marokkaanse Ajax-hooligan een ‘M’ achter zijn naam. Bij de Nederlandse vakbondsman of hooligan blijft dat vakje leeg.

Daar had de SP nooit mee in mogen stemmen. Vandaar.

SITA, ONZE HOND (SLOT)

 

Mijn familie is nog maar net op weg naar de tent of die boer, die net nog zo om mijn gejank stond te lachen, vertrekt zijn gezicht tot een grimas: ‘Kappen nou met je gejank!’ en hij geeft me met zijn knokkels een beuk vol op mijn knar. Ik kan nog net even mijn tandjes in de hand zetten van die schijnheil. Met zijn hand wapperend van de pijn loopt hij de stal uit … dat vind ik wel weer leuk.

Vooral honden zitten hier. Ik hoor tenminste niks anders dan bozig geblaf. Daar zijn we zò goed in! Dit boertje heeft volgens mij helemaal geen kip, koe of varken. Hij doet voornamelijk in honden; hij is een hondenboer. Beetje bij beetje kom ik er achter, dat hier alleen dieren zitten met baasjes op de camping in de buurt. Op alle campings in Rockanje is het verboden voor honden.

Jee vergeet me niet. Hij komt me een paar keer per dag eten en drinken brengen.  Wat uitlaten betreft kom ik ook niks tekort.  Als Carola en Jee met de kinderen gaan wandelen, nemen ze me altijd mee. Dat vind ik gaaf. Zij weten natuurlijk precies hoe graag ik op het strand en in de duinen ben. Het is hier in Rockanje wel een beetje te vergelijken met Scheveningen. Ik ben hier net zo in mijn element.

Het is nu alleen een beetje anders omdat er nu twee kinderen bij zijn. Jee en Carola verwachten van mij, dat ik een oogje in het zeil houd. Natuurlijk kan ik dat niet de héle wandeling volhouden.  Ik kan het niet laten om een paar konijnen of ‘weet ik wat voor vogels’ de stuipen op het lijf te jagen. Eerst wacht ik altijd even af hoe het loopt met Aadje, de oudste zoon van Jee en Carola.

Die oudste jongen heeft een eigenaardige gewoonte ontwikkeld. Als we met mooi weer op het strand zijn, gaat Aadje op een gegeven moment met grote snelheid rondjes rennen. Ik ren dan achter hem aan en plots, als Aadje op topsnelheid ligt, stopt hij en laat  een paar drolletjes op het zand vallen. Vervolgens wandelt hij weer rustig door, alsof er niks gebeurd is. Razendsnel, als altijd, ben ik bij Aadjes drolletjes om die, mèt het aanklevende zand, likkebaardend naar binnen te schrokken. Wat heerlijk ! Wat een rijkdom aan voeding daar nog voor mij inzit … ik ben Aadje daar bijzonder dankbaar voor.

Na ‘Aadjes act’ houd ik het even voor gezien. Ik ga nu even mijn eigen spoor trekken. Jee zal nu onderhand ook wel weten, dat ik niet in zeven sloten tegelijk loop. Als ik er straks genoeg van heb loop ik rechtstreeks door naar die zogenaamde boer van dat dierenpension. Hier in de duinen zitten behalve konijnen, veel kleine vogels en insecten. Weet je waar ik óók in die duinpannetjes heel vaak tegenaan loop?  Tweetallen mensenmannetjes.  Waar die mee bezig zijn? Geen idee. De een staat met z’n broek op z’n enkels … de ander zit op zijn knieën voor hem en drukt zijn gezicht in het kruis van die ander. Grappig hè?!

Hé, wat zien ik? Een konijn! Er achteraan!!

  

Naschrift:

Ik heb met heel veel plezier bij Carola, Jee, Aad en Keessie gewoond.  Als ik  twaalf ben word ik erg ziek (blaas en darmen). Het is ook het beste dat ze me dan laten inslapen.  Wel erg jammer.

Sita.