De woensdag begon met donder, bliksem en stortbuien. De buien hielden aan tot ongeveer elf uur. Langzamerhand werd het toen weer bloedheet (30 graden).
De B&B waar ik verblijf tot en met zondagochtend is uitstekend. Kamer, douche, Bed, wc, wifi, niks op aan te merken. Breakfast: meer dan super de luxe. Kost me wel honderd euro per dag! Jaaa!
De hospita of baas van de B&B, Thea, streeft perfectie na en tot nu toe slaagt ze daar in. Soms overdrijft ze, want als ik om één supermarkt vraag, geeft ze me er vier. Drie Appies en een Jumbo en dan tekent ze de vier routes uit om daar te komen. Bovendien vindt ze dat ik die boodschappen het beste op de fiets kan doen: dan pak je gewoon zo’n lege kartonnen doos in de super en daar zet je in wat je gekocht hebt en dat zet je die doos achterop je fiets.
‘Dat is eigenlijk wel het makkelijkste’, zegt ze, terwijl ik zelf gewoon van plan was om eens een keertje lopend boodschappen te gaan doen. Ze is dan wel weer zo behulpzaam, dat ze een boodschappentasje voor me regelt, als ik dan toch lopend ga … en dan doet ze nog even alle manieren voor, hoe ik dat tasje kan dragen. Van dat hele verhaal staat ze dan bijna ook nog na te hijgen. Maar alles goed en wel: ik sta toch weer gauw een kwartier naar haar perfectionistische bedoelingen te luisteren (en te kijken).
Zoëven schreef ik het al: ik heb hier een fiets. Gehuurd. Van de NS. Vijf euro per dag. Kopie! Een fijne fiets. Zonder versnelling. Geen e-bike. Daar heb ik een bloed-Hekel aan. Grappig: mijn B&B heet ‘in den Hekel’, dat kan toch haast geen toeval meer zijn. Het is heel makkelijk zo’n fiets. Bijna alle theaters zijn gemakkelijk te bereiken per fiets. Google-Maps wijst me de weg. Vandaag weigerde Maps opeens. Geen flauw idee hoezo.
Ik wist niet hoe ik zo snel bij die theaterlocatie, een eindje buiten Den Bosch moest komen. Godzijdank is er dan de service van de festivalorganisatie: er rijdt een bus naar de verder afgelegen theaters. Vertrekt een half uur voor aanvang van de voorstelling. Dus ondanks dat kloterige Google Maps was ik gelukkig nog mooi op tijd voor de voorstelling: ‘Binnenste buiten’. Waarover later misschien meer.
