Misschien best leuk om es
naar Blijdorp te gaan. Kost geen drol met de Rotterdampas.Ik ga niet
alleen. Denk dat ik Dea meevraag. Al een tijdje niks met haar gedaan en
ze is dol op dieren. Of ze een Rotterdampas heeft weet ik niet. Wordt wel een
dure grap als ze er geen heeft. Dan betaalt ze hoofdprijs. Begint ze niet aan.
Zo breed heeft ze het nou ook weer niet. Ik ga haar bellen.
Ze heeft die pas niet. Bovendien
vindt ze ‘dat hele Blijdorp’ drie maal niks: al die gefrustreerde beesten in
kooien en bezopen lullige buitenruimtes. Dan gaat ze liever ‘op safari’
in de Beekse Bergen: met een auto langs de loslopende dieren
rijden.
Dát vind ik juist eng! Fijn
die afstand van de dieren door prikkeldraad, hekwerk, agressief groen,
een brede sloot of zoals bij die haaien in dat superaquarium, door dik glaswerk.
Ze heeft er üerhaupt geen
zin. Proefde ik aan haar reactie. Nee, het is niet Blijdorp of safari. Ze heeft
er geen trek in om met mij, waar dan ook naar toe te gaan.
’t Wordt uiteindelijk
brunchen op de Witte de With. Op een gegeven moment norst Dea: ’Ken je nou even
ophouwen met zeiken over die exen van je?!
Daar heeft ze wel een punt. Mijn eerste ex had ik tè lang, tè hoog, op zitten hemelen:
‘Ze was zó goed in tekenen, schilderen, zingen en viool spelen. Ja, echt héél goed.
Over mijn tweede ex heb
ik eigenlijk alleen maar verteld hoe ongelooflijk ze kon liegen. Ze kon liegen
alsof het gedrukt stond. Na een gezellig potje neuken vroeg ik haar, een beetje
lomp, maar ook gekscherend, wat voor kleur schaamhaar ze had, toen ze jong was.
Nu grijs.
‘Dat weet ik echt niet
meer, hoor’, loog ze. Jaren later onder de douche versprak ze zich. Met enige
trots, of was het ijdelheid, wees ze: ‘Daar
had ik vroeger een flinke bos zwart schaamhaar.’ Maar vervolgens toegeven, dat je
eerst had zitten te liegen tegen me? Welnee!
Zoiets vergeet je toch zeker niet: de kleur van je schaamhaar?!Dat maak je mij
niet wijs.
Het heeft gesmaakt. Ik
vraag de rekening en één cappuccino. Dea zit vol.
‘Oké Dea, geen
woord meer over mijn exen. Van de drie vrouwen in mijn leven ben jij veruit het
lekkerst in bed … maar, eh, ja eh, het maakt op zich niks uit en …..ik durf het
je ook haast niet te vragen maar eh … wie heeft jou eigenlijk ontmaagd?’
Ik vermoed, dat Dea mij
vanwege die vraag al een tijdje op afstand houdt.
