Posts tonen met het label lyrisch. Alle posts tonen
Posts tonen met het label lyrisch. Alle posts tonen

zondag 13 juli 2025

EEN VERRUKKELIJKE BOWL.

Ik heb flink wat bowl op, met zoete mousserende alcohol houdende wijn. Dus het is helemaal niet zo vreemd als ik dronken ben wanneer ik dit schrijf. Ik ben vandaag jarig. Maar heus ... meer alcohol dan in die bowl heb ik niet op.

Deze ochtend heb ik bezoek gehad van vier favoriete buurvrouwen. Ze hebben me werkelijk in het zonnetje gezet. Van Marijke kreeg ik een leuk plantje met een te moeilijke naam en een doosje gesorteerde bonbons. Van An een bos met wel vier kleuren rozen. Van Lucille, een mand met maar liefst zes verschillende biertjes en Hilde gaf me een schaal met prachtige kleurrijke plantjes. Een andere buurvrouw/vriendin Manuela was zo aardig om me vandaag een beetje te komen helpen bij al het eten, drinken en gezellig babbelen. Ze gaf me een bluetoothversterkertje. Een hartewens van me.

Zoals ik al schreef was de ochtend voor mijn geliefde buurtjes. De middagvisite voor mijn familie. Mijn twee ouwe zussen, Manda en Lidy kwamen met hun partners Nel en Joop. Ze hadden ook een heel mooi cadeau voor me bedacht: een dagje uit met hun naar …. dat mag ik zelf bepalen. Ze gaven ook wat grapkadoos zoals een kaartspel dat door mannen onder mekaar gespeeld kan worden. Mannen stellen elkaar daarin indringende levensvragen, zoals : 'Wat benijdt je in vrouwen het meest?'. Ik kreeg ook nog een drinkbeker met aan de buitenkant een Dolly Parton-achtige geboetseerd. Een kom om gulzig melk uit naar binnen te klokken.

De aanwezigheid van buurvrouw Manuela (M) verlevendigde het gesprek. Herinneringen werden opgehaald. Mijn zus Lidy heeft  een actieve herinnering aan Cor, de vader van (M). Ze mocht regelmatig bij hem achterop zijn Puch. Zomaar lekker een eindje rijden. Beppie, een tante van (M.)was een vriendin van mijn zus. Het raakte haar toen ze vanmiddag hoorde dat Beppie al geruime tijd geleden overleden was. Aan luddevudduh, dacht men daar in de familie van (M).

Tegen het eind van m'n verjaardagsfeestje, haal ik de bowl uit de koelkast. Wat een heerlijk vers fruit!  Wat heerlijke mousserende zoete wijn. Kortom: wat een verrukkelijke, heerlijke bowl. Maar … alleen Lidy en ik genieten ervan. Buurvrouw An neemt op haar balkon wel een schaaltje bowl in ontvangst en wordt een beetje dronken. Later geef ik nog wat bowl, er is genoeg over, aan buurvrouw Hilde, die er helemaal lyrisch van werd. Toen iedereen weg was, heb ik gulzig de rest van de bowl weg zitten chrokken verorberd. 't Was veel te veel. Maar ook veel te lekker om te laten staan. En daarom is dit vandaag zo’n sullig, niksig, dronken stukje geworden. 

zaterdag 31 mei 2025

WAARVOOR GEVLUCHT?

 

Doodmoe ben ik van Georgis. Een Syrische asielzoeker. Ik heb hem taalles gegeven. Ben bevriend met hem geraakt. Maar dat gaat denk ik niet zo lang meer duren. Hij gaat steeds meer zeiken over moslims. Die deugen volgens hem allemaal niet. Hij lijkt soms Wilders wel. Dat is het niet alleen. Hij communiceert als een blind paard. Hij beantwoordt appjes niet of te laat. Nu ook weer: Ik wil om zes uur gaan fietsen. Het is tien voor zes. Meneer heeft nog niks laten weten. Op het allerlaatste moment appt hij: ik fiets met je mee. Zo irritant.

We gaan samen naar het Arab Film Festival 2025. Naar een Syrische film getiteld: Salma.

 Hij woont in Rotterdam, in zijn uppie, in een afgedankt kamertje van een voormalig verzorgingshuis. Beter wat dan niks, toch? Want tegenwoordig is er niks voor asielzoekers. Zijn ex-vrouw en zijn drie dochters wonen in Alblasserdam.

Georgis gaf in syrië scheikunde aan de universiteit. Doet hij nu niks meer mee. Hij kan alleen in het Arabisch praten over scheikunde. Geen enkele Nederlander die daar wat van snapt.

Hij wil niet meer werken aan zijn Nederlandse taal. Hij is bijna zestig. Hij vindt het wel welletjes zo. Hij is makkelijk. Voor moeilijke dingen vraagt ie mij te hulp: of ik voor hem wil bellen, mailen of appen. En ik ben dan zo’n goedlul, die dat nog doet ook.

 Hij werkt als gratis klusjesman. Bij een vrouw van zevenentachtig heeft hij op Hemelvaartsdag laminaat gelegd. In een buurthuis geeft hij schaakles; daar deelt hij gratis voedsel uit aan mensen die het financieel slecht hebben …. Hoe heet dat ook al weer? … O ja de voedselbank. Dat laatste vindt hij heel goed werk. Als ik bij hem op bezoek ben dan zegt hij soms wel tot drie keer toe dat Nederland  een goed land is … met zoiets als de voedselbank. Op zo’n manier wil hij mij complimenteren met mijn land. Daar zit ik nou niet op te wachten.

 Ik heb liever dat hij eens goed nadenkt waarom hij zo de pest aan moslims heeft. Als ie zo doorgaat kap ik met hem. Ik word die man een beetje zat. De film vond ik drie maal kut. Georgis vond hem prachtig want de hoofdrolspelers zijn twee geweldige acteurs ... lyrisch is hij over ze …  toneelspelers uit de Assad-tijd!!!

 Waar is die man tien jaar terug voor gevlucht?