LEKKER MOPPIE.

 Met Fred en zijn vrouw Wilma, deed ik half mei1977 een meditatieweekend.

Een nummertje maken met de vrouw van een collega kan wel eens lekker zijn maar … riskant. Trammelant met je eigen partner en je collega ligt op de loer. De mate van boosheid van de bedrogen partners is niet in te schatten. Je collega zou je k.o. kunnen slaan en je vrouw zou, sneaky, je pik kunnen millimeteren.

We zouden twee nachtjes slapen in een tot meditatiecentrum omgebouwde boerderij. Ik liep daar nog even te acclimatiseren toen Wilma plots op me af kwam. Ze vloog me om de hals en hield zich stevig aan me vast. Haar benen omklemden mijn bovenbenen: ’O, je bent toch zo lief!´. Ik was helemaal verbouwereerd. Terwijl zij om me heen hing, zag ik Fred aan ‘n espressootje nippen. Ik wist niet beter te doen dan haar een beetje onbenullig, onhandig vast te houden. Ze zoende me op beide wangen. We tongden zelfs opeens even wild, toen sprong van me af. Samen liepen we naar Fred, die gefocust was op z’n espresso.

Wilma had een lekker lijf: volslank, stevige borsten, dito billen, mooie benen maar een uitgesproken lelijke kop. Verder was ze spontaan, ongeremd en … zeker nu, zo geil als boter. 

Begin van het jaar was ze eens met Fred meegekomen naar ons kantoor. Toen ik haar  zag dacht ik: ´Ik snap niet dat zo´n leuke vent als Fred aan zo´n lelijk wijf blijft plakken.´

Midden in de nacht kroop Wilma bij mij in mijn slaapzak. Haar lichaam voelde weldadig en warm aan. Zo in het donker slaagde ze er in een handomdraai in, me bloedgeil te krijgen. Dat dan weer wel. Wilma was ook razendsnel op temperatuur en dat maakte dat we samen een kort maar heftig feestje bouwden op die boerderijzolder. Even snel als ze bij me kwam verdween ze weer.

De verhouding met Fred was er niet door verstoord geraakt. Wilma bleef dat weekend aangenaam gezelschap, zowel voor mij als voor Fred. We hebben  fijn gemediteerd.

Fred en ik gingen op het werk verder collegiaal met elkaar om. Volgens Fred is Wilma sinds dat meditatieweekend meer in balans. Het heeft hun relatie goed gedaan.

 En dan, hoera, is Wilma zwanger! Apetrots tracteert Fred op de zaak tompoucen … ze waren drie jaar bezig …tevergeefs. Maar nu is het raak! Begin volgend jaar is ze uitgerekend.

Ik ben echt blij voor hem.

 Wilma bevalt op 19 februari 1978 van dochter Pleunie.

´Wat een lekker moppie,’  zegt mijn vrouw, op kraamvisite. ‘… ik kan alleen niet zeggen op wie van jullie ze lijkt.’

 ‘Zeker van de melkboer,’ zeg ik gekscherend. Daar moeten we met z’n viertjes  hartelijk om lachen.