Midden in de nacht is ze haar bed uit gegaan. Half drie … hij was er nog steeds niet. Had niks van zich laten horen. Ze kon niet slapen, terwijl ze toch haar slaappilletjes ingenomen had. Van alles had ze al geprobeerd. Linkerzij, op haar rug, rechterzij. Haar inademingen tellen van één tot tien. Niks hielp. Ze bleef maar liggen piekeren. In bed blijven liggen had geen enkele zin. TV-kijken hielp wel eens een enkele keer. Ze deed haar peignoir aan, liep naar de woonkamer en zette de tv aan. Er was niets wat haar kon boeien behalve ‘Toren- C’ dan, maar dat was weer veel te hilarisch voor nú. Een warme douche dan maar. Daar werd ze meestal wat soezerig van. Ze kleedde zich uit. De deur van de badkamer liet ze open staan zodat ze hem zou horen als ie zou aanbellen. Haar oortjes deed ze in en ze zette Kris Kristofferson zachtjes op. Meezingen met Kris (Lovin’ her was easier than leavin’ her…), het ontspande haar. Zij hield van zijn lage warme stem.
Ze neuriede zachtjes. Liet het warme water op haar hoofd spetteren. Het zandlopertje aan de muur gaf aan dat ze al bijna
vijfminuten had staan douchen. Toen
hoorde ze haar mobieltje, dat ze op de wasmachine had gelegd.
Hij was het. Ze herkende zijn stem gelijk. Wat hij zei, daar begreep
ze geen snars van. Hoewel, ze donders goed begreep dat hij te veel op had van
het een of ander. Hij stond te ‘jabberen’. Als hij een stilte liet vallen,
vulde zij die met: ‘kom je zo naar huis, jongen?’ Dat vroeg ze een paar
keer. Toen zei ze: ‘Nou, dag jongen. Tot zo, hè?’
Ze was inmiddels flink afgekoeld. Droogde zich goed af. Liep
naar de keuken en vulde de waterkoker voor een kop thee. Verse Earl Grey is
haar thee. Hoofdschuddend ging op een barkruk zitten. Bovenop haar hete kop
thee legde ze een stroopwafel. Ze blijft wachten tot hij er is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten