Posts tonen met het label virus. Alle posts tonen
Posts tonen met het label virus. Alle posts tonen

dinsdag 13 mei 2025

EEN ZOMERSE LENTEMIDDAG.

 

Dat er een zomerse lentemiddag zou komen, wordt door die veel te hard pratende weervrouw van het 6 uur journaal de huiskamer in geknald, zeg maar. Beetje negatief. Maar ik moet echt even kwijt dat Willemijn, die weervrouw, óók al door het NOS-virus: ‘dom-duidelijk’ is aan getast. De intens saaie NOS-Voetbal-knakker Gert van ’t Hof is ook met dat virus besmet. Hij is ondragelijk veel in beeld sinds Tom Egberts geschorst is. Terecht hoor, voor Tom. Moet ie zijn poten maar thuis houden.  

Wat ik precies bedoel met dat ‘dom-duidelijk' virus? Een voorbeeldje uit NOS-Voetbal:

 ‘Vanmiddag speelt Sparta …………weer ……..een…..van zijn bril …….jante ….wed ….strij ….den. Op die puntjes zegt de presentator dus niks. Tijdrekken!Moeten we even stil zijn …even naar niks luisteren. 

Hoe zou die zak thuis zijn? Tegen zijn visite lullen? Hallo …. Oom … Theo. Ik heb …  een ….heer…lijk ….. kopje koffie ….gezet en heb er een lekkere …..Tom ….Poes bij …ook voor tante ….Marie  … natuurlijk.’ Die Willemijn doet net zo ‘robottelijk’. Tv-kijker-vijandig.

Wat het weer betreft heeft Willemijn gelijk gekregen. Immers de hele dinsdag strak blauw, bijna bewegingsloze bomen, vrolijk kwetterende vogeltjes, op een enkele chagrijnig krijsende meeuw na en het vredig voortstromende water van de Maas.

 Ik vroeg me ineens heel even af hoe het kan, dat iemand een school binnenstapt en wild om zich heen gaat schieten. Dat hij alle mensen die hij ziet, kinderen en volwassenen, doodt,  terwijl de wereld zo  vredig en mooi is: vol vogelenzang en zonlicht, kabbelend water en lichtjes ruisende bomen.

Die vraag verdrong ik. Ik zou namelijk met Ruud gaan fietsen. Richting Katendrecht. Niet voor het één, dat er overigens al lang niet meer is, maar voor het ander: een bezoek aan de  s.s. Rotterdam. Het luxueuze cruiseschip van 1956 met prachtige ruime kamers  (hutten), gangen, zalen, terrassen èn een zwembad. De upper-ten heeft met dit schip jarenlang de wereldzeeën bevaren. Er is decennia lang met volle teugen van genoten.

Mijn vader heeft jarenlang in dienst van de Holland Amerika Lijn in de keuken mogen werken van dit poenige schip. Als pantry-bediende. Voor nòg minder dan een hongerloontje. Toch hoor ik hem nòg zeggen, dat het zijn leukste baan ooit was.

Er komt nòg meer zomerse lente. Hoeveel meer vraag ik me af.