Om zeven uur moet ik morgen mijn bed al uit. Ik moet
namelijk om tien over negen bij de tandarts zijn.
‘Kan je dan geen afspraak
maken later op de dag?’ vroeg mijn vriendin.
‘Neen’ zei ik want ik
wou zo snel mogelijk een afspraak omdat ik behoorlijk wat last had. Zonder dat
ik er helemaal erg in had gehad , had ik een stukje van mijn kies in mijn
linker onderkaak stukgebeten. Ik had niks gevoeld alleen proefde ik de laffe smaak van bloed
vermengt met speeksel en toen ik die smurrie kwijt wou (ik spuugde een klodder in de wasbak) zag ik
dat die klodder knalrood was……..en het
bloed bleef maar vloeien…….ook onder het eten. Zelfs onder het reinigen van mijn
tanden had ik er nog last van. Met tandenstokers en borsteltjes reinig ik voor
het naar bed gaan mijn tanden…… met die tandenstokers en borsteltjes haal ik
het vuil tussenmijn tanden en kiezen weg en verder poets ik natuurlijk gewoon
mijn tanden. Maar ik kan met die tandenstokers en borsteltjes niet eens door dat pas ontstane gat komen, dat deed
gewoon te veel pijn terwijl ik zeker wist dat er voedselresten in zaten. Er had
zich wat gehakt in dat gat verzameld en ik kreeg het er niet uit.
Gelukkig heb ik wel (met al mijn slaapmiddelen) redelijk
geslapen ….maar de andere ochtend voelde ik het gehakt alweer zitten en de
eerste volkoren beschuit liet gelijk al een graankorrel bij dat gehakt achter en
weer had ik een mond vol bloed. Gelukkig slaagde ik er in met een hete kop thee
de gehakt en de graankorrel uit het kiesgat weg te spoelen. Bloeden deed het
natuurlijk nog volop.
Het eerste wat ik die ochtend deed was mijn tandarts bellen.
Het was 26 november…. kwart over negen. Ik kreeg de assistente aan de lijn en
die zei dat ik om half elf kon komen. ’Hoera’, dacht ik ‘maar neen’ dacht ik
toen, want om half elf had ik een afspraak met de slaapdokter en het was te
laat om die af te zeggen. ‘Tsja’, zei toen de tandartsassistente, dan kan het
pas 3 december…om tien over negen en ik had het nog wel zo erg mogelijk aan haar
voorgesteld hoe het met mij gesteld was…..ze begreep ook wel dat ik niet voor
een niemendalletje belde, daarom stelde ze voor dat ze mij zou terug bellen als
er een patiënt zou uitvallen. Dat leek me niet zo’n goed idee, wel vriendelijk
bedoeld, maar daar zou toch niks van komen . Awel, ze heeft het drie keer geprobeerd
om me te bellen en alle drie de keren heb ik de telefoon niet gehoord.
Nu is het toch3 december tien over negen geworden en inmiddels is het bloeden opgehouden en kan
ik het kiesgat zonder pijn schoonmaken
met de tandenstokers en borsteltjes en dat is wel nodig ook want de het kiesgat
vult zich gretig met alle mogelijke etenswaren van kaas tot hagelslag van
speklap tot kaas. Ik ben benieuwd wat de tandarts met die kies gaat doen: Vullen? Verwijderen? Misschien doet hij wel
helemaal niks nu het bloeden gestelpt is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten