Oorspronkelijk zou ik gisteren naar Deventer
zijn gegaan. Voor de Dickensdagen. Dat
moet immers zo leuk wezen. Ik zou trouwens
alleen maar zaterdag gaan, omdat ik de zondag weer wat anders had.
Maar om bij het begin te beginnen: door die
ellende rond mijn ‘zonneschadekop’ had ik een lichaamstemperatuur van 32,1 met de
bijbehorende koppijn en futloosheid. Ik zou met vriend B gaan, die heeft een
auto. Ik moest hem afzeggen. Zaterdag om
half negen zouden we naar Deventer rijden. Ik zag mezelf niet twintig uur in een auto
zitten en ook nog uren in de rij staan voor die Dickens gein.
Voor de gezelligheid nodig ik B. die zaterdagmiddag bij
me thuis uit om wat te drinken. We hadden nu toch niks te doen. Vriendin M. had
er ook graag bij gezeten maar dat zag ik helemaal niet zitten. Ze zit de
laatste tijd al een beetje te veel naar me zin, met haar neus overal boven op … en ook zònder M. kan het gezellig wezen, toch?
B. had twee bananenbiertjes meegenomen. Heel
bijzonder, in België (Mechelen)gebrouwen bier met een iets te zoetig kunstmatig bananensmaakje.
B. is een smulpaap eerste klas. Dat is hem ook aan te zien
met zijn pakweg 140 kilo. Als extraatje, om het Deventerleed een beetje te doen vergeten, had
ik een lekker kippenbouillonnetje gemaakt, met stokbrood en
kruidenboter. Daar zal hij niet veel van aankomen.
Zondag stond Undercover, een coverband van de Stones op het menu. Die speelde in Capelle, vlakbij me huis. Ik was nog steeds zo beroerd als een blind paard. Maar zo dicht bij huis, uurtje lopen, moest het lukken. Ik zou daar af kunnen haken als ik geen puf meer had.
M. was ook mee. Was al maanden terug afgesproken. Wist ik veel dat ik ondertussen kennis zou krijgen aan Martha. Via Klup. Ja, okee, Marha is 74 en M. 54 . So what?! Martha is nog best ‘een lekker wijf’ M. zal er best wel wat van gemerkt hebben. Er ontgaat haar niets. Dat tussen Martha en mij natuurlijk ook niet.
Ik had M. nog een groot plezier gedaan met een
splinternieuw zwart-t-shirt met dat bekende Stoneslogo te geven. Ze was zo trots
als een aapje met dat shirt. Een van de bezoekers zei tegen haar dat die tong op
dat shirt hem bekend voorkwam. Nou, dat soort opmerkingen, daar lust M. wel pap van.
De Rolling Stones Undercover middag (2 tot 6) Was een heerlijk feest. Bij het intro van het laatste nummer: ‘Like a rolling stone’ kon ik het niet droog houden.
’Doe niet zo gek, joh!’ porde M. me.
Toen moesten we nog zeker een uur naar huis lopen.
In het donker. De zon kon geen kwaad doen.
