Vandaag ga ik voor het eerst weer wandelen. Ik vind het echt vurrukkuluk hoe ik verwelkomd word na de wekenlange knieblessure. Ik denk nog: ik ga nooit meer zo achterlijk dansen maar tegelijk denk ik, dat het toch ook wel weer leuk is om zo enthousiast onthaald te worden, door zo’n stel aardige vrouwen. Wandelen naar Schiedam nog wel! We zijn met zijn negenen in mijn geliefde geboortestad. Wat heeft Schiedam toch een leuk pittoresk klein binnenstadje. We komen langs Beatrix, die discotent waar ik mijn knieblessure op liep. Gelukkig heb ik er geen last meer van. Veel wind hier. De haren van de dames waaien in de war. De mijne niet. Ik heb nauwelijks haar. Bovendien heb ik een pet op.
We lopen vandaag eigenlijk niet zo veel … voor een
wandelclub althans … maar dat maakt me geen moer uit. Ik vind het sowieso fijn
om in Schiedam te zijn. Al zouden we hier alleen maar een uur stil staan. We
weten niet goed wat we precies moeten doen. Bij de VVV kunnen we niet terecht.
Is op maandag gesloten. Na enig aarzelen
vertrouwen we toch maar op onze eigen voelsprieten. Die voelsprieten leiden ons
naar leuke plekjes: schilderachtige straatjes, mooie geveltjes, molens, de
bibliotheek, het chocolademuseum en- werkplaats, boten, poëzie op oude gevels en fel gekleurde fietswrakken. In het
chocolademuseum worden bonbons per stuk (razend lekker maar duur!)verkocht. Een
leuke jongeman, duidelijk een transgender, gekapt en gekleed als jongedame,
doet vrolijk uit de doeken hoe ze er daar chocola van kunnen maken. Ik besluit
geen chocola te kopen. Het is te warm, dan smelt het.
Ik heb onderhand trouwens wel trek in een jonge jenever maar
het jenevermuseum is helaas ook al gesloten. Volgende keer moeten we maar op
een andere dag dan maandag gaan wandelen dan zijn alle musea tenminste open.
Desalniettemin een prima idee om naar Schiedam te gaan, hoor.
Ik merk, dat ik steeds loop te speuren naar oude bekenden.
Soms denk ik, hé, daar zit Paul, mijn zwager maar dan moet ik mezelf toch weer
corrigeren. Mijn zwager heeft altijd een grote bek en deze man praat gewoon
rustig en vriendelijk. Mijn zwager is niet onvriendelijk, hoor maar die grote
bek zit gewoon in zijn genen. Daar kan hij ook niks aan doen. En we weten niet
waar dat vandaan komt want hij is destijds
geadopteerd en dat is op zich al vervelend genoeg. Bovendien herinner ik
me nu ineens, dat vandaag 25 juli mijn zus Trinie jarig is. Ze is twee jaar
jonger dan ik. Zeventig geworden dus. Ze is getrouwd met Paul. Dus die zit
vandaag gewoon thuis (ook in Schiedam) om de verjaardagsvisite te vermaken.
Op het terrasje van de Schiedamse bibliotheek, drinken we
als groep koffie, cappuccino, ice tea, spa rood en een biertje (dat laatste is
voor mij; ik kreeg hoofdpijn, het seintje om aan de alcohol te gaan). Enkele
groepsleden vragen me (heel bezorgd) of het wel goed gaat met mijn knie. Prima,
zeg ik, ik heb meer last van hoofdpijn dan van mijn knie. Ik betaal 2,75 euro
voor mijn pilsje. Dat valt nog mee. Ik heb al eens 4 euro betaald. Ik hoor dat
er in Rotterdam een tent is waar je 9 euro betaalt voor een roseetje.
Op de terugweg komen we langs de oude Singelkerk ook wel de
Liduinakerk genaamd. Ik hoorde van een vervelende ex-vriendin van me, dat eens
per jaar, in die kerk Rooms-Katholieke honden uit Schiedam en omgeving massaal
gedoopt worden. Die ex-vriendin kon uitstekend liegen dus het zal wel niet waar
zijn, hoop ik.
