Op de trein springen?
Afgelopen zaterdag heb ik het eerste ritje gemaakt op mijn
nieuwe fiets. Het is een gewone mountainbike
geworden. Geen e-bike dus. Ik fiets met mijn buurman Cor (78), die wèl een
e-bike heeft, een retourtje Hoek van Holland. De drukte rond het Zomercarnaval in
het centrum van de stad gaan we uit de weg, door via de Maasboulevard en de
Rotterdamsedijk door Schiedam heen naar
de Maas te fietsen. Eenmaal langs de rivier, is het één rechte weg naar Hoek van Holland.
‘Hij fietst lekker, Cor.’
‘Wat is lekker, Jee?’
‘Mijn fiets, mijn nieuwe fiets, die fietst lekker!’
‘O, ja … ‘
Ik snap niet hoe hij er op komt maar hij schakelt
probleemloos op iets anders over:
‘Vroeger Jee, in de koude oorlog, had je maar twee landen met
een atoombom: Rusland en Amerika. Nu komt de dreiging van maar liefst acht
landen. China, India … Iran ...’
Daar stopt hij … ik
tel er niet meer dan vijf … dat zeg ik ook tegen Cor, waarop hij zegt:
‘Ja, ik ben inderdaad een beetje stijf.’
Hij is zo doof als een kwartel. Ik zal dat oude grapje eens met
hem uithalen … :
Tamelijk hard zeg ik: ‘Cor.’
‘Ja, Jee?’
‘Weet je, Cor: Van moguliadie
word je doof!’.
‘Hè, wat zeg je nou, Jee?’
Dan zeg ik tamelijk hard en duidelijk: ‘Van masturberen word
je doof!!’
‘Ha, ha, ha, flauw hoor, Jee , da’s wel een heeele ouwe… eh, wat denk
je van die oorlog tussen Rusland en
Oekraïne, dat maakt alles maar duurder; alleen door dat gas al. Een half jaar
geleden kocht ik voor veertig euro voor een
hele week boodschappen. Nu ben ik al meer dan vijftig euro kwijt en dan zijn we
er nog niet mee. ’
Op Cor zijn lippen en in zijn mondhoeken komen er van die witte
spuugjes. Door de snelheid waarmee we fietsen waaien die kloddertjes soms ook op
mijn gezicht. Ik blijf daarom maar
liever een stukje voor hem rijden.
Over de Nieuwe Waterweg komt ons een olietanker tegemoet. ‘Vroeger
Jee, en nou praat ik over dertig, veertig jaar geleden, zei ik, op een zondag wel
es tegen mijn vrouw: ‘Wil, zullen we eens gezellig een eindje gaan rijden,
schat’ … met de auto bedoelde ik dan ... dat was nog leuk toen. Toen had je nog
een volle tank benzine voor een tien gulden. De benzineprijs staat op
recordhoogte; desalniettemin staan de Europese wegen stampvol files. … zwarte
zaterdag vandaag, hè … reken maar dat die mensen zich rot schrikken als ze weten
wat hun vakantie in totaal gekost heeft. Ik voorspel je dat na de zomervakantie de verkoop
van fietsen enorme push krijgt. Let op mijn woorden, Jee (en als Cor dat zegt,
dan gaat hij met een arm zwaaien en met zijn vinger naar mij wijzen): … ‘niet
alleen de minima komen krap te zitten, ook het middensegment zal afhankelijk
worden van de voedselbank. ‘De rijke-pikken hebben niks te klagen, Jee, want … ‘
‘Mag ik nou even Cor, ik krijg nauwelijks de kans om wat te
zeggen: ‘Wat ik onrechtvaardig vind, is de jubelton en dat huisjesmelkers en
aandeelhouders geen belasting hoeven te betalen over hun verdiensten en dat de Shell
miljarden winst in de knip houdt. Winst die gemaakt wordt in een tijd dat
autorijders zich blauw betalen aan de peut. Zo kan ik nog wel even doorgaan. De
kloof tussen arm en rijk wordt alsmaar groter maar dat is natuurlijk geen
nieuws.’
We zijn nog maar amper bij Maassluis. Het gaat steeds meer
betrekken. Het wordt ook steeds benauwder. Ik zeg: ‘Cor, let op mijn woorden, het zou mij niet
verbazen, als het zo dadelijk gaat regenen. Zullen we hier op de trein springen,
terug naar Rotterdam?
‘Hier? Voor de trein springen, Jee? Nee toch?’ lacht Cor.
