Sonja en Petra tellen, onder het toeziend oog van Duusjo, Marja en Sonnee de baropbrengst nog eens na. Lenie doet niet mee. Zij heeft geen zin in die poppenkast. De uitkomst is toch precies hetzelfde. Inderdaad komen ze op exact hetzelfde verschil uit: driehonderd zesentwintig gulden vijftig. Ook alle fooi is daarin meegeteld. Meestal is dat zo’n tien procent van de hele opbrengst. Dus is er feitelijk een kleine vijfhonderd gulden zoek.
Ze balen er allemaal stevig van. In Lumière is de regel dat kasverschillen door het dienstdoende personeel moeten worden aangezuiverd. Maar het is nu zó veel geld dat niemand dat even kan bijpassen: vijfenzeventig gulden de man. Dat is ruim twee weken boodschappen doen bij de Bas. Een geluk bij dit ongeluk is dat de fooienpot, zo halverwege de maand, al aardig gevuld is. Bovendien is chef Duusjo bereid een beetje te sjoemelen: de aanwezige voorraad wat hoger vaststellen en een ietsje te smokkelen met de kaartopbrengst van vanmiddag. Dan hoeft er per persoon nog maar een tientje , bijgelapt te worden. Dat is nog te doen.
Wel vreemd eigenlijk, dat die anders altijd zo stipte Duusjo ineens bereid is om zo’n ‘creatieve’ oplossing te bedenken. Helemaal niks voor hem. Duusjo heeft zich in de 2 jaar dat hij nu bij Lumière zit, als een echte Duitser laten kennen. Alles punctueel en netjes op tijd. Duusjo is een wat stijve, tamelijk kleine, autoritaire man met veel gevoel voor regelgeving en weinig gevoel voor humor. Hij woont al bijna tien jaar in Nederland. Desondanks spreekt hij een moeilijk te verstaan mengelmoesje Duits-Nederlands.
Gerrit ligt alweer te pitten. Op een bankje in de foyer deze keer. Met zijn handen geklemd tussen zijn bovenbenen.
‘Goeie film hè?!!’ brult Martin plotseling in Gerrit zijn oor.
‘Vuile klootzak!!’ Gerrit schiet van schrik uit zijn rol maar herstelt zich snel: ’U neemt me toch niet kwalijk, mijnheer, dat ik dit gedrag absoluut niet kan appreciëren. U kunt er op rekenen, dat ik me hierover zal beklagen bij de directie van dit theater.’
‘Ach hou toch op, Gerrit, je bent gewoon een ouwe gore mafkees!’ Martin rent lachend de trap op naar de personeelsruimte, waar iedereen nog in mineur is.
Morgen: Deel 12. Dusjoo pauzeert.
