Tijdens mijn afwezigheid plaats ik vandaag een gedicht van
5. Willem Wilmink.
=============================
De meisjes.
Wat was dat een blij gebeuren:
meisjes die met al hun kleren,
meisjes die met al hun kleuren
in ons huis kwamen logeren.
Alles gingen we verzinnen
om hun lach te doen weerklinken:
zelf kwam ik als draak naar binnen,
broer ging uit de pispot drinken,
kleine broer was met wat kurken
zij gezichtje aan 't besmeren,
vader liep in moeders jurken
Vondels verzen te citeren.
Net zo vrolijk als ze kwamen
hebben ze alleen gelaten
wie nadat we afscheid namn
boerenkool met tranen aten.