Bea, een vriendin en ik, hebben lekker keketen met social deal korting bij Happy Italy. Een tientje p.p. voor een tweegangen diner. Nadeel bij de social deal van Happy Italy is dat je eerst moet betalen en dan pas de etenstijd kan reserveren. Zo kon het gebeuren dat we zaterdagmiddag al om half vijf (later kon niet)moesten gaan zitten eten, terwijl om kwart over acht die avond de theatervoorstelling begon. Om half zes waren we klaar met eten, dus moesten we nog ruim tweeëneenhalf uur sightseeing Rotterdam doen. Markthal, Koopgoot, Bijenkorf. Rotterdampas ijsje. Bijna nog een kek zwart colbertje met een wit streepje gekocht bij de tweedehandskledingzaak van het Leger des Heils op de Korte Hoogstraat. Was mijn maat niet, helaas.
Aan het eind van de wandeling wachtte dus het Theater. We
hebben kaartjes voor Erasmus’ Lof der Zotheid van de theatergroep Veenfabriek.
Uitverkochte zaal.
We zien drie actrices die samen één godin vormen. Ze zingen,
dansen en spelen vaak sprankelend. In een ruimte die beheerst wordt door
veertig radiotoestellen maken ze muziek. De stem is te horen van Mark Rutte die
ons uitlegt dat we niet genoeg voorbereid zijn op oorlog voeren.
Is Rutte de naïeve zot? Wat is zijn politieke erfenis in
Nederland? Wat is nú zijn werkomgeving?
Lof der Zotheid gaat lichtjes langs de zotheid in de wereld van nu.
Het stuk neemt de twijfel die Erasmus had over, wat de grote
vragen van zijn tijd betreft. Met o.a.de tegenpolen Hervorming en –
Rooms-Katholiek. Erasmus koos nooit.
Voor de drie-in-een godin geldt dat ook. Ze staan voor de
eeuwige twijfel die ook velen van ons voelen. Was de oude wereld verkeerd? Is het
nieuwe veelbelovend? Kunnen we keuzes vermijden? Wordt (niet) kiezen afgestraft?
Dat wordt in dit stuk niet boos of somber uitgebeeld, in tegendeel. De drie
actrices spelen vrolijk. De drie muzikanten
zien er soms uit als droevige clowns. Hun commentaar lijkt nogal op wat ook
wij allemaal af en toe mompelen over degenen die ons leven bepalen.
De beschouwing over ‘de optimistische doemdenker’ , die
wanhopig blijft hopen dat zijn voorspellingen uitkomen is sterk. Hij krijgt alsnog
gelijk krijgt. Het wordt een gezellige chaos.
Bea en ik hebben genoten. Zij was er moe van en voldaan. Ik voelde me een beetje speedy.Die drie eenheid, die godin, is een kostelijke vonds.
Aangezien de drankjes in bios en theater tegenwoordig schandalig duur zijn, (circa vier euro) kopen we geen die niet meer. We lessen onze dorst door water te slurpen uit het kraantje van het
wasbakje in de toilet. Ook nat, koel en zot.
