Ik moest vandaag vroeg op: 7 uur ging de wekker want tussen
8 en 12 uur zou er iemand van Mampaey
komen kijken naar de warmwaterketel. Mijn vriendin hebben de laatste weken namelijk
herhaaldelijk onder een ijskoud geworden douche vandaan moeten springen. Dat
kan toch niet de bedoeling zijn. Om kwart
over tien belde de man aan. Hij ging
gelijk kijken of er wel drie radiatoren aanstonden want dat was het minimum dat
aan moest staan volgens hem. En gelukkig had ik ze allemaal aan…..ik heb ze
trouwens altijd allemaal aan. Vluchtig en naar ik hoop secuur controleerde hij
de cijfers op de ketel en die bleken allemaal te kloppen. Volgens hem lag het
verdwijnen van het warme water aan de
douchekop. Kalkafzetting op de gaatjes in die douche veroorzaakten stagnatie in
de doorvoer van het water. Ontkalken was dus het devies. Ik had nog wat
ontkalkingsmiddel staan dus ik kon daar straks als die man weg was gelijk beginnen met ontkalken. Maar eerst moest er
nog een filtertje verwijderd worden, dat filtertje zat aan het einde van de
doucheslang heel dichtbij de douchekop.
‘Dat filtertje zal ik wel even weghalen, dat hoef ik
eigenlijk niet te doen, maar voor deze keer zal ik het wel even doen.’’ Nou dat
is toch aardig van die man om dat zomaar te doen terwijl hij dat eigenlijk niet
hoeft te doen. Volgens hem moest met het verwijderen van het filtertje en het
ontkalken de ellende met het verspringen van het warme water naar het koude
water wel gedaan zijn. Ik liet de
douchekop de hele dag verder ontkalken en daarna zou ik even controleren of het
water niet meer van warm naar koud versprong. Ik bedacht me toen gelijk al dat
dat nog helemaal niks zou zeggen want mijn vriendin en ik hadden 1 op de 10 keer last met douchen gehad. Als
we nou een maand zonder ellende kunnen douchen dan kunnen we zeggen dat het
werk (filtertje) en advies (ontkalken)van die man succes heeft gehad.
Terwijl de doucheknop ontkalkte had ik nog een ander klusje
te doen. Ik moest op kennismakingsgesprek bij een stichting waar ik misschien vrijwilligerswerk
voor zou gaan doen. Ze zochten daar een maatje voor mensen die uit Syrië naar
Nederland gevlucht waren, waarschijnlijk niet voor allemaal want dat zou een
beetje te veel van het goede worden. Ik
had de vrijwilligersvraag gevonden in de website van ‘Rotterdam voor de
Rotterdammers’ een goede site met veel vraag en aanbod. Ik moest voor het
kennismakingsgesprek op de Schiekade zijn.
Nou weet ik nooit wat de Schieweg of de Schiekade is dus heb ik dat maar
opgezocht op Google Maps. Ook had ik geen idee hoe lang ik erover zou doen om
van mijn huis in Prinsenland op de Schiekade 101 te komen. Ik dacht: daar doe
ik een uur over maar het bleek een half uur te zijn. In het kennismakingsgesprek
hoorde ik o.a. dat de stichting Stichting Nieuw Thuis Rotterdam heette en dat
die alleen voor Syriërs in Rotterdam werkte.
De stichting wordt rijkelijk gesponsord door een miljardairsfamilie uit
Rotterdam.
Ik ga daar denk ik 1 december beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten