De lier

Het is nu zondagmiddag twee uur. Over een half uurtje gaat de wedstrijd Sparta- Ajax van start op het Kasteel, de thuisbasis van Sparta. Wat ik maar niet uit mijn hoofd kan zetten is de stunt die degradatiekandidaat Willem II uitgehaald heeft tegen kampioensgegadigde nummer 1 PSV, namelijk PSV met 5-0 verslaan. Het zou toch fantastisch zijn als Sparta, al was het maar met 1 – 0 van Ajax zou winnen. Ik vind het jammer dat ik niet op het Kasteel kan zijn. Het is te koud. Mijn rechterarm en- hand hebben te veel last van deze lagere temperaturen zelfs de beste handschoenen helpen er niet tegen. Misschien dat mijn hand/arm wel bestand zijn tegen de Amsterdam Arena of dat stadion van Vitesse want daar kan de snerpende oostenwind geen vat op je krijgen. Met het soort temperaturen als vandaag gaat daar dan meestal het dak dicht. Warm wordt het dan natuurlijk nooit maar het scheelt wel wat snerpende temperaturen.

Nu had ik normaal gesproken toch niet kunnen gaan omdat ik ziek ben maar daar had ik dacht ik al wat over geschreven. Het gaat inmiddels wel iets beter maar nu bijvoorbeeld nies ik weer tamelijk veel. Wat weer gepaard gaat met de nodige snotklodders. Om die snotklodders weg te werken gebruik ik van die ‘handige’ papieren zakdoekjes, waarbij na het snuiten alle snot aan mijn vingers zit. Ik geloof toch dat ik voor mijn verjaardag een doosje zakdoeken vraag. Dat lijkt me wat degelijker en hygiënischer. Twee drankjes die van oudsher alle goeds doen tijdens de verkoudheid zijn de kamillethee en de melk met honing; ik voel me als ik die drankjes heb ingenomen minstens 3 minuten minder ziek.

Nu schrijf ik alsmaar over voetbal en mijn eigen verkoudheidsongemak maar er is hier in huis iets veel en veel ergers aan de hand en dat is beslist geen geintje. Mijn lieve vriendin is namelijk zeer zwaar ziek geworden. De lier, zo heet die ziekte. Hoe ze aan die ziekte komt is nog niet duidelijk. Ze heeft het wel eens eerder gehad en toen kwam het door een foute combinatie van geneesmiddelen. Nu heeft ze wel weer nieuwe geneesmiddelen gehad en het zou dus daardoor gekomen kunnen zijn. Er was een bepaald geneesmiddel  niet meer te koop in Nederland dus moest de dokter iets anders uitproberen  en misschien dat die nieuwe combinatie wel fataal voor mijn vriendin is geworden. Maar wat ze nu heeft is echt ongelooflijk: ze kan nauwelijks nog praten en bijna niet meer schrijven. Het is vreselijk. Ze slaapt veel omdat ze denkt dat haar ziekteverschijnselen uit vermoeidheid komen. Ik hoop dat ze gelijk heeft en dat ze na een weekje slapen weer normaal kan praten en schrijven. Morgen gaan we in ieder geval een afspraak maken met haar dokter; het is zo erg dat de huisarts mijn vriendin wel zal moeten ontvangen maandag.

Het is vreselijk voor haar … als ze ergens goed in was dan was het wel in praten en schrijven en nu kan ze geen van beide niet meer. Vreselijk … Om te huilen.