Ans: Heb je zin in een lekker badje.
Ton: Ik
zit nu de krant even te lezen schat. Daar ben ik nog wel een uurtje mee bezig,
denk ik. Daarna lijkt het me lekker een badje te nemen. Wil jij ervoor zorgen
dat zo tegen die tijd het bad vol en warm is en ….. doe er maar wat van dat Nivea
badschuim in.
Ans: Ja,
daaaaag Ton, alleen als je nu in bad wil, kan ik het voor je klaarmaken. Over
een uurtje zit ik in de metro, op weg naar bioscoop Cinerama ……. maar eh … je kan toch best zelf wel je badje
in orde maken?
Ton: Welke
film ga je?
Ans: ’ The other side of hope’.
Ton: Waar
gaat ie over?
Ans: Over
mensen die alles wat ze hebben op het spel zetten ……. Verliezen ……. weer een
beetje opkrabbelen ……. er weer helemaal bovenop komen of overlijden … begrijp
je
Ton:
Neen eigenlijk niet zo,
Ans: Het
gaat dus over een Syriër, die al zijn geld gebruikt om naar Europa (Finland) te
vluchten. Hij laat zijn hele hebben en houden achter. Verder is er een Fin. Hij scheidt van zijn
vrouw en verkoopt alles wat ie heeft: …… huis, auto, winkel en gaat dan pokeren
en heeft dan het beetje geluk waarmee hij een nieuw bestaan op kan gaan bouwen.
Die Syriër heeft dat geluk niet: hij zal het in Finland niet overleven.
Ton: Heb
je die film al gezien?
Ans: Neen,
hoezo?
Ton: …..
dat je het verhaal zo precies kent…….
Ans: ….
Ik heb alleen maar twee recensies gelezen ….. het leek me wel een mooie film om
te gaan zien.
Ton: Met
wie ga je?
Ans: Met
Albert.
Ton: Albert?
Welke Albert.
Ans: Albert
de Boer, een collega van me … zit ook in de ondernemingsraad.
Ton: Moet
ik die dan kennen?
Ans: Nee
die moet jij helemaal niet kennen maar die ga je wel kennen want hij komt me zo
ophalen.
Ton: Ophalen?
Hier?
Ans: Ja,
waar anders, ik woon hier toch?!
Ton:
Maar, lieve schat, ik vind het op zijn zachtst gezegd een beetje vreemd,
dat je daar uit jezelf helemaal niks
over zegt. Als ik niet toevallig vraag ‘wat ga je doen’ en ‘met wie’ dan had ik
mooi van niks geweten. Ga je misschien ook al met hem naar bed?
Ans: Nou
zeg, Ton schei eens uit ….. Albert is een sympathiek collegaatje en toevallig
raakten we aan de praat over die film en toen besloten we daar samen eens naar
toe te gaan ….. verder niks…..daar hoef je niks achter te zoeken, hoor!
De bel gaat
Ton: Ik
geloof dat de bel gaat, schatje ….. dat zal Albert wel zijn
Ans gaat de deur open doen.
Ans: Hallo
Albert. Kom even binnen dan zal ik je aan mijn man Ton voorstellen. Ton, mag ik
je even voorstellen aan Albert ….. Albert en ik zitten in de OR van onze zaak.
Albert is gekleed in een driedelig
kostuum, hij is ruim een kop kleiner dan Ans. Hij heeft een stevig riekend
parfummetje op.
Ton legt zijn krant weg, niest en
stelt zich vriendelijk voor aan Albert.
Ton: Hallo
Albert. Ton … de man van Ans dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten